Ik gaf het onderhoudsboekje aan de jongen achter de gefineerde balie. Hij had donker golfslaghaar. Ik liep door de showroom, gewoon om wat te doen te hebben. Er was een nieuw type dat Splash heette. Ik dacht aan een badkuip, aan bommetjes makende kinderen in een zwembad en niet meer aan een auto. Uit het kantoortje waarop een bordje ‘directie’ zat, kwam een man. Hij heette Anton, droeg een bruine broek en een warm vest… lees meer >>

Ik hoorde een mevrouw zeggen dat ik na het gesprek nog een enquête zou krijgen en ze verzocht mij nu alvast de verbinding straks niet te verbreken.  Ik dacht aan de jongen van de verzekeraar die mij vorige week vroeg of ik tevreden was geweest over zijn hulp en dat ik daar nog over gebeld zou kunnen worden. Overal heerste onzekerheid: in bestuurskamers, op de werkvloer. Maar eerst moest ik wachten. Er klonk slechte muziek… lees meer >>

Ik kon niet meer bij mijn website. Van de webhost had ik vannacht maar liefst drie mails gekregen. In de ene mail schreef de Customer Care dat ze het jammer vonden dat ik had besloten mijn pakket niet meer te verlengen. In de tweede stond dat mijn ene domein ging vervallen en in de  derde mail stond dat mijn tweede domein ging vervallen. Dat verval had inmiddels plaatsgevonden en dat besluit had ik nooit genomen.… lees meer >>

Ik kreeg een leenauto. Het was een diesel. Ik had nog nooit in een diesel gereden. Het had wel wat. Dat zware geluid, dat langzame optrekken, alsof ik een zware machine bestuurde. Toen ik de auto startte, gingen de lampen vanzelf aan. De richtingaanwijzerhendel sprong vanzelf terug in zijn neutrale stand. Gaf ik één tikje dan knipperde het oranje licht drie keer, duwde ik door, wat eigenlijk neerkwam op twee tikjes, elke keer vanuit die… lees meer >>

Ik moest even wachten, zei de receptioniste, ze had net een telefoontje doorgeschakeld naar mevrouw. Greetje kende ik alleen van de mail. Eerst heette ze mevr. mr. G.E. D en vanochtend was het Greetje D en zonder die titels ervoor. Het was druk, zei de ene receptioniste tegen de andere. Ze hadden allebei zo’n headset op, zodat ze hun handen vrij hadden voor de computer achter de krappe balie. De tochthal was net groot genoeg… lees meer >>

Ik zei dat ik de wollen deken van het platteland goed kende en de man knikte. Hij was in deze stad geboren, maar nu woonde hij in Noord-Brabant. In de buurt van Veen, zei hij, daar had ik zeker wel van gehoord. Ik herinnerde mij de tv-beelden van de strijd om het enige kruispunt op oudjaarsnacht, waar jongelui zeiden dat ze het hele jaar keihard werkten en vonden dat ze recht hadden op een dag… lees meer >>

Ik voelde het heel warm worden op de plek waar ik mijn hoofd had gestoten. Mijn hand ging naar mijn schedel, ik tastte, wist zeker dat ik nattigheid zou voelen, kleverig bloed, maar ik voelde alleen mijn haar. Droog haar. Ik had al eerder mijn rug gestoten en dat kwam omdat ik de zolder van mijn vaders huis stofzuigde. Gisteren was er een inspecteur langs geweest, die was met mij door het huis gelopen en… lees meer >>