Degelijk

dressoir2Ik kon niet meer bij mijn website. Van de webhost had ik vannacht maar liefst drie mails gekregen. In de ene mail schreef de Customer Care dat ze het jammer vonden dat ik had besloten mijn pakket niet meer te verlengen. In de tweede stond dat mijn ene domein ging vervallen en in de  derde mail stond dat mijn tweede domein ging vervallen. Dat verval had inmiddels plaatsgevonden en dat besluit had ik nooit genomen. Bij mijn beste weten had ik afgelopen week de betaling voor het nieuwe jaar gedaan, ik had nog flink zitten klooien met mijn enorm lange Europese rekeningnummer en met de code van de bank, dat ging een paar keer fout, dan drukte je op ‘doorgaan’ maar dan ging je niet door, je bleef op de net ingevulde pagina en verscheen er in rood een foutmelding. Op een gegeven moment was er niks roods meer en was ik er doorheen en leek alles in orde. Niet dus. Op de mails kon ik niet antwoorden. Dat was ook zoiets moderns. Ik moest inloggen op de website van de host. Maar dat kon niet. Er verscheen een bericht in rood met zo’n waarschuwingsteken dat je ook wel op flessen bleekmiddel ziet. De database was tijdelijk niet beschikbaar, stond er, maar ik vermoedde dat ik er daar ook al uitgegooid was. Soms waren bepaalde krachten groter. Ik sloot mijn laptop af en ging verder met het schuren en lakken van het dressoir dat mijn grootouders op hun weg naar de dood van boerderij naar bungalow naar aanleunwoning naar verpleeghuiskamer hadden meeverhuisd. Er zat een uitschuifbaar plankje in de bovenste sierplint, mooi ingelegd met roze marmer, waarop mijn opa vroeger de glaasjes zette, die hij uit het dressoir had gepakt en vulde met een drankje dat ook in dat dressoir stond. Met louter houtverbindingen was de kast al ruim tachtig jaar functioneel.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.