Eén keer hielden we ons jaarlijkse vriendenkerstetentje in het ouderlijk huis van M. Als M weer eens vertelde over de zoete inval die haar geboortehuis dag in dag uit is, dan zie ik het voor me, haar moeder die alle verhalen aanhoort in haar stoel vlak naast de houtkachel, de trots van haar vader, het koffiezetapparaat dat voortdurend pruttelt in het kleine keukentje en zijn geuren verweeft met die van de gisterenavond gebakken cake en… lees meer >>

De naam van het ensemble was met vooruitziende blik gekozen – Global Warning – al maakte het ons deze weken duidelijk dat waarschuwen een heel ander werkwoord is dan oplossen. Eén op één muzieklessen waren nog wel te doen met filmpjes of geluidsopnames of met live sessies. Maar samenspel? Om de gang erin te houden stuurde onze docent mp3-tracks, zowel melodie als play along, van Pacoca en de Klezmer Medley met de oproep eens een… lees meer >>

Bij het oppervlakkig weghalen van wat laatste blad dat op de vijver dreef, schepte ik toch nog twee kikkers op. Een kleine op de rug van een grote, zo gaat dat in deze tijd. De kleine is een mannetje, de grote een vrouwtje. ’s Avonds laat en ’s nachts kwaken de mannetjes om de vrouwtjes te lokken. Ik heb gelezen dat ze kwaakblazen gebruiken om dat geluid te versterken. Bij groene kikkers zitten die blazen… lees meer >>

‘Mag ik mee?’ vroeg ik. R vond het best, al dacht hij dat het in de huidige situatie niet kon, niet mocht, niet handig was, en ergens dacht ik dat ook wel, maar ik was best nieuwsgierig en op de website stond niet dat je alleen moest komen. Voor de zekerheid belde R, ook om te vragen of hij zich nog in moest schrijven, en dat was maar goed, want het eerste dat de mevrouw… lees meer >>

Uit de meterkast haal ik de spa en neem die meer naar de voortuin. Daar steek in hem naast de middelste pol lampenpoetsersgras die na het weghalen van de afgestorven sprieten alweer een vrolijke groen petje heeft. Ik stamp met de hak van mijn rubberlaars op de spa, eerst links, dan rechts van de steel, wrik wat heen en weer, trek de spa uit de grond, steek hem op een andere plek er weer in,… lees meer >>

Op de dag dat R de brief ontving die duidelijk moest maken dat zijn werk tot de cruciale, vitale beroepen behoorde – al verklaarde de Protestantse Kerk Nederland die de brief gestuurd had niks anders dat wat iedereen al wist, dat R ambtsdrager was, waarop R, wapperend met de brief, uitriep: ‘Nou, lekker duidelijk’ –, kwam ook het bericht van een mogelijk naderend sterven, waarbij R misschien, mogelijk, indien gewenst en voor zover uitvoerbaar, binnenkort… lees meer >>

Onze straat telt vierentwintig huizen. De straatapp bestaat nu ruim twee weken. Op drie adressen na zit iedereen in de groep. Op die adressen wonen mensen zonder smartphone, 85 plus, legde mijn buurvrouw uit. Ik kan ze alledrie goed in de gaten houden. De buurman naast ons hoor ik ’s ochtends twintig keer niezen, zeker als er veel pollen in de lucht zitten. Bovendien is hij, omdat hij als gepensioneerd internist nu niet naar allemaal… lees meer >>