Ik was ergens op het platteland van Polen. De roman Over het doppen van bonen van de Poolse auteur Wieslaw Mysliwski had me daar gebracht. De afgelopen weken was ik nog in Zweden. Dankzij Vader en Liefde van Karl Ove Knausgard. Na Polen ga ik weer terug naar Zweden. Polen is een uitstapje. De hoofdpersoon in Over het doppen van bonen is een enorme kletskous. Er komt iemand bij hem langs, tenminste dat neem je… lees meer >>

Ik keek naar zijn gympen. Het waren nette gympen, grijs. Hij had er korte sokken in, waarvan ik net het witte randje kon zien. De gympen waren enorm groot. Ik schatte de jongen die bij die gympen hoorde niet ouder dan veertien, vijftien. Dertien kon ook. Hij zat op een rode stoel. Zijn knieën staken links en rechts van een zwarte poot van de standaard van de elektrische piano. Hij keek afwisselend naar de dirigent… lees meer >>

Ik zag een man in een zandkleurige overall tussen 120.000 bruine legkippen. Iets verderop hing een roodbont stiertje. Het stiertje was ooit een bijproduct van de zuivelindustrie – zonder jaarlijkse kalfjes raken de uiers niet vol –, maar inmiddels een volwaardig product van de kalvermesterij waar het stiertje in zeven maanden tijd van 45 kilo uitgroeide naar 270 kilo dankzij 350 kilo melkpoeder, 200 kilo maïs, 120 kilo brokken en 20 kilo stro. Het stiertje… lees meer >>

Ik zag havenkranen in de verte en perrons aan de andere kant van de ruit waar geen mens stond en waar de trein ook niet stopte. Noorderdokken stond er op een blauw bordje en even later, bij nieuwe perrons zonder mensen, Luchtbal. De mens die hier dagelijks langskwam verbaasde zich waarschijnlijk niet, ik keek naar de andere passagiers die dutten of over hun smartphone gebogen zaten, niemand keek naar buiten, maar omdat ik hier zelden… lees meer >>

Ik vroeg mij af wat h.g. en p.f. betekende. De letters waren in kleine handschriften op een soort visitekaartjes geschreven. Die visitekaartjes zaten in het stapeltje reacties op mijn geboorte. Sommige kaartjes waren van geschept papier, anderen van gewoon wit karton met overal precies in het midden twee namen in een grijs gedrukte letter: voorletters en achternaam van de man, daaronder de echtgenote met voorletters en twee achternamen. Helemaal linksonder stond de dijk of de… lees meer >>

Ik hoorde de nieuwslezer zeggen dat het CDA voor het eerst sinds jaren weer groter was dan de VVD. Negentien zetels. Eén meer dan de VVD. Pas in een volgende zin zei de nieuwslezer dat het om een peiling ging en niet om een verkiezingsuitslag. Ik ken iemand die aan die peiling meedoet. Hij kruist iedere week aan niet te weten wie zijn stem krijgt. Een kwart van de mensen in de peiling zegt niet… lees meer >>

Ik zag donkere mannen matrassen uit een vrachtwagen tillen. De vrachtwagen was rood geverfd, hij had een ouderwetse neus die naar voren uitstak, waarop in gele letters De Theaterstraat stond. De matrassen waren duidelijk niet nieuw. Ik zag een grijze matras waarop iemand met viltstift Maria had geschreven. Ik zag een smoelige witte matras waaromheen een wijnrood hoeslaken. Ik zag een matras van niet meer dan puddinggeel schuimrubber met hier en daar een donkere vlek.… lees meer >>