Dostojevski

Ik hoorde al mensen klappen, toen ik nog bezig was met Mitja Karamazov, die net alle schuld op zich had genomen, omdat alle andere gegadigden waren weggelopen en hij wel in staat was de zon te zien schijnen, ook al zat hij in een cel of in een strafkampmijn. Waarom kon ik niet ook zo snel schakelen naar de volgende scène, die waarin Aljosja Karamazov weer gewoon Krisjan Schellingerhout is, en broer Ivan weer Freek den… lees meer >>

Klein

Ik zei tegen mijn broer dat ik moest rennen voor de trein. Hij dacht dat ik hem ging missen, maar ik zei dat het was omdat ik helemaal voorin wilde zitten omdat daar veel plaats was. Je kunt toch door de trein heen lopen, zei hij. Dat vond ik een scherpe opmerking voor iemand die nooit in de trein zit. Op het balkon was niemand en daar maakte ik het telefoongesprek af met mijn broer… lees meer >>

Warmte

Ik zag twee jongens reclamefolders bezorgen bij de overburen. Het waren van die pakketjes in cellofaan. Aan de ene kant zag ik het Kruidvat-logo, aan de andere kant laminaat, een bouwmarktfolder waarschijnlijk. De ene jongen droeg de stapel en een Nebraska-honkbaljack, de ander liep met één pakketje per keer de paadjes op naar de voordeuren. Hij had geen jas aan. Het was warm genoeg als er geen wolken voor de zon zaten. Ik zoek een systeem… lees meer >>

I am fine

Ik zat klaar op rij zes stoel veertien voor Tauberbach. Over de titel had ik vooraf niet nagedacht. Ik lees liever na afloop over een voorstelling, zoals ik ook liever pas ná een eerste bezoek aan een stad de reisgidsen lees. Bij de schouwburgingang had een aardige jongen mij een A4-tje in de hand gedrukt en dat leek me geen kwaad kunnen. Ik las dat de regisseur zocht naar bewegingen die ontstaan wanneer dansers ‘kruipen… lees meer >>

Vragen

Ik dacht dat de vrouw mijn kaartje wilde zien, maar ze bleek van een onderzoeksbureau dat wilde weten hoe ik de reis die nog maar net begonnen was, had ervaren. Wat levert het mij op? vroeg ik. Ik was begin dit jaar gestopt met enquêtes, uit principe, het was een dik betaalde industrie geworden, niet langer bedoeld om het mij beter naar de zin te maken, maar om iets af te vinken en te kunnen… lees meer >>

Keuzes

Ik ging direct na het opstaan naar de groenteboer, omdat alle fruit op was en ik daar graag de dag mee begin. Hij was nog bezig kisten en dozen buiten te zetten, ik vroeg of hij al open was. Voor jou dag en nacht, zei hij. Ik bestelde mandarijnen en witte en blauwe druiven, die in grote trossen in manden lagen en een bordje ervoor waarop ‘onbespoten’. Ik vroeg de groenteboer of hij ging uitbreiden,… lees meer >>

Bellen

Ik had de afgelopen dagen veel instanties aan de lijn en ik wist inmiddels precies bij wie ik een plaatsnaam moest roepen waarna een stem zei dat ik werd doorverbonden met een hele andere plaats, en bij wie ik de combinatie 1, 4, 3, 1 moest intoetsen en bij wie ik op een voorgeschreven manier een postcode moest ophoesten én daarna 2, 5, 1 intoetsen. Er was iets geks aan de hand. Terwijl in de… lees meer >>