Ik hoorde een redenering. Werkgeversvoorzitter Hans de Boer vond het goed dat wij op ‘het hoogste niveau’ aan een ‘belangrijk land’ als Saoedi-Arabië lieten zien dat wij het overlijden van de koning een serieus feit vinden. Er waren dingen waar we niks over te vertellen hadden, zei hij in het radio-programma Kamerbreed, en ik vermoedde dat hij de stokslagen en ophangingen bedoelde, maar waar we wel iets van mochten zeggen, en dat kon alleen effectief… lees meer >>
Ik was ruim vier uur voor sluitingstijd bij de groenteboer en dus vroegen ze of het wel goed met me ging. Dat is ons spel. Ik vroeg om boerenkool, ik zei dat 250 gram wel genoeg was voor op de pizza. De zaterdagmedewerker die de rest van de week studente is met een eerlijke kijk op de wereld van groenten, zei: Gatver! Op een pizza? Alles kan op een pizza, zei ik. Zelf ging ze… lees meer >>
Ik installeerde de RedPhone-app en de TextSecure-app, versleutelingsprogramma’s voor telefoongesprekken en tekstberichten, op advies van Edward Snowden. De Volkskrant had gisteren een groot interview met de voormalige NSA-medewerker. Het vastleggen van alle telefoongesprekken in de Verenigde Staten had geen enkele aanslag voorkomen, zei Snowden. Maar om bewijzen ging het al lang niet meer bij het massaal aftappen en opslaan van onze communicatiegegevens. De onderbuik wilde het en ging naadloos samen met de onstilbare honger van… lees meer >>
Ik zag de legen handen van de Jeugdjournaal-jongen, hij kneep ze dicht, maakte ze weer open en daar lag een euro. Een goocheltruc. Een economiejournaliste zei dat er in de computer van de ECB gewoon iets werd veranderd, iets met elf miljard en dan was er plotseling elf miljard euro meer. Door uit het niets extra geld te maken willen ze landen helpen die in de problemen zitten, zei ze. Portugal, Spanje, Italië en Griekenland kleurden oranje.… lees meer >>
Ik zag pas dat de tram een kaartjesautomaat had toen er een jongen voor ging staan. Hij las het scherm, drukte op de knop rechtsboven, wachtte, duwde een euro vanuit zijn handpalm naar zijn duim en wijsvinger en toen in de gleuf. De euro rolde zonder weerstand door het apparaat. De jongen pakte de munt uit de bak, herhaalde alle handelingen. Zelfde resultaat. Hij gaf op. Twee haltes later probeerde een vrouw het, niemand zei… lees meer >>
Ik begon mijn werkende carrière bij Vroom&Dreesmann. Een personeelsdame die leek op de lerares Duits die al honderd jaar dezelfde repetities gaf, stelde keiharde vragen. Ik moest naar Utrecht voor een hoofdrekentest, die niet meeviel. Omdat het vakantietijd was dacht ik aangesteld te worden op de tijdelijke schoolspullenafdeling, maar ik moest naar het restaurant, waar ik een kittig leverkleurig jurkje aankreeg met diagonaal over mijn ontluikende lijf ‘bon appetit’ in drie talen gedrukt. Het was… lees meer >>
Ik stapte in bij de deur waar een jongen als een marktkoopman iedereen naar binnen riep. Vlak bij hem zat en stond een halve klas brugpiepers. Ze deden alles wat ze moesten doen op die martelende weg naar hun volwassenwording: schreeuwen, indruk maken op elkaar en op het andere geslacht, duwen, trekken, slaan, rugzakken verwisselen, checken bij elkaar of een bepaalde grap kon, hard lachen. Een jongen spoorde een andere jongen aan om het meisje… lees meer >>
