Aan de overkant van de straat waren mannen aan het werk. Voor de deur van de Marokkaanse buurvrouw stonden een vrachtwagentje en een bestelauto. Hogendoorn grondverzet en heiwerken stond in oranje op de deuren. Twee mannen in oranje bedrukte jassen zaten op een roodwit afzettingsbord. De dikste rookte sjag, de dunste klom af en toe in een kraan. Er lag een hoop zand naast een gat. Ze keken naar twee mannen in het gat. De… lees meer >>

Ik kneep mijn ogen tot spleetjes. Het stormde, zand straalde mijn gezicht. Aan de andere kant van het water werd wilde natuur gemaakt, maar hier werd kennelijk ook gewerkt. Ik was op weg naar het eiland van mijn jeugd. Ik zag een informatiecentrumpje dat er nooit geweest was, met drankenautomaat en kaarten en folders, die oudere mannen in groene fleecejassen recht legden. Ik was de enige bezoeker. Aan de muren bekeek ik glossy foto’s van… lees meer >>

In tram 12 naar Hollands Spoor stond een meisje met een geel hesje van de Dierenbescherming over haar bruine jas met bontkraag tegen het hokje van de trambestuurder geleund. Het was de beste plek om de verlichte straten in te kijken. Er konden relaties van komen, wist ik van mijn buurvrouw die een dochter had. Er gebeurde iets waarover het meisje en de trambestuurder hard moesten lachen. Het meisje wees en sprak opgewonden. Ze had… lees meer >>

Marijke de Vries en Birte Schohuis schreven een boek over tobbende twintigers: De wereld aan je voeten. Tobbende twintigers zijn van alle tijden, maar wat de huidige generatie volgens de auteurs anders maakt is de hoge druk om jezelf te profileren en het overal voorhanden zijn van podia voor die zelfpromotie, zoals Facebook. Twintig jaar lang zijn ze bezig zich uniek en bijzonder voor te doen en alles tot succes en feest op te poetsen… lees meer >>

Ik had plotseling het plan om de slaapkamer en de werkkamer om te draaien. Misschien lag het aan het nieuwe jaar. Wil je dan ook wat nieuws op de vloer, zei R. Toen het waterbed leeg en weg was en de klerenkasten afgebroken en in de gang dacht ik: er moet beslist iets nieuws op de vloer. Ik krabde de appelgroene vloerbedekking van het beton en haalde op de terugweg van een ziekenhuisbezoek antiek grenenpatroon… lees meer >>

Ik werd wakker met het woord nageslacht. Buiten krabde iemand langdurig autoruiten. Ik stond op. Gisteren had ik een goede vriend gefeliciteerd met de geboorte van zijn zoon en zijn vaderschap. De annonce van die zoon had de avond ervoor tussen mijn verjaardagspost gezeten. Aan de botergele envelop had ik niks vermoed; een neutrale postzegel met een oranje 1, een geprinte adressticker. Het kaartje liet zich moeilijk uit de envelop bevrijden. Het was duidelijk dat kaartje… lees meer >>

Ik had zondag veel zin om naar buiten te gaan. Er was al een etmaal gewaarschuwd voor zuidwesterstorm en grijs, regenachtig weer. Een meisje hield haar rode jas zo ver mogelijk opengespreid. Haar fietsstuur trilde. Een oude man met een dito labrador riep dat ze uit moest kijken. De snelheidsmeter in de berm glimlachte tevreden: 29 km. Ik keek het zeilende meisje na en rende toen de andere kant op. Net over de brug passeerde… lees meer >>