Eerst een blauw zeil neerleggen als werkplek. Als er wat omvalt, is het niet erg, zo’n zeil kun je weggooien. Dan de spullen uit de bus halen: twee rode emmers, een witte metalen bus, een elektrische bouwmixer, een slijptol, een haspel, klein materiaal. Een kopje koffie, ja dat gaat er wel in ’s ochtends. Kniestukken over de spijkerbroek en dan naar de werkplek. Eerst de randjes afplakken, gewoon met schilderstape. En groen folie in en… lees meer >>

Twee p-kwesties: pensioenfonds, plaatje. Er was een mail van het pensioenfonds dat R uitnodigde eens te kijken of hij eerder kon stoppen met werken en er zat een problematisch plaatje naast een buitendeur. De schilders zeiden dat zij dat plaatje niet mochten schuren. Eterniet. Misschien. Niemand wist het zeker. Ook de timmerman zei: het lijkt eterniet, wij mogen het er niet uithalen, maar zelf mag je het wel doen. Als het om kluswerk gaat, doe… lees meer >>

Ergens in een krant las ik over een vrouw die tevergeefs bij een bushalte stond te wachten op een stakende buschauffeur en ten einde raad haar duim opstak. De langsrijdende columnist stopte en kreeg de aansporing snel naar het station te rijden waar de kleindochter van de vrouw wachtte. Had ze haar kleindochter al gebeld? Nee, zei ze, ze hield er niet van, die moderne veegdozen. Mooi woord. Toen ik de krant uit had, pakte… lees meer >>

‘Alleen droogte is nog wel te doen,’ zei mijn broer, ‘of alleen extreme hitte gaat ook nog wel.’ Maar deze combinatie was dus uitzonderlijk. Het hele jaar was al uitzonderlijk. Het begon met kou en veel te veel regen. Daardoor kon er pas laat gezaaid en gepoot worden. Over die zaailingen kwam nog eens een berg regen die de bovengrond keihard maakte waardoor het voor de jonge plantjes moeilijk was boven te komen. Sommige boeren… lees meer >>

Twintig romans voor Nederlands, acht voor Engels, zeven voor Frans en zeven voor Duits leest Metin, vwo-scholier en hoofdpersonage in Murat Isiks Wees onzichtbaar. Wiskunde is zijn grote struikelblok, maar kennelijk kan hij het vak niet laten vallen. Metin doet examen in 1995. Acht jaar eerder was op mijn school de eis nog dertig romans voor Nederlands en vijftien voor de overige talen. Een vriendin las 75 romans. Behalve het verplichte Nederlands en Engels waren er… lees meer >>

Vandaag heten ze Barry, Henkie en Michel. Barry is een vijftiger met grijze krullen en een oude joggingbroek die een deel van zijn onderbroek vrijlaat. Daarboven een ruimvallend lichtblauw shirt. Henkie is de jongste en gestoken in een mooie grijze werkbroek tot op zijn knieën met daarop een smetteloze zwarte sweater met kraagje. Michel is ingehuurd door Barry en was hier al om half tien. Hij draagt een zwarte werkbroek die sporen draagt van stucwerk… lees meer >>

Last van de pezen, dat krijg je als je met een sloophamer werkt. De oudste van de ploeg legt het uit aan de jonkies, twee Poolse knullen. De ene is klein en lacht guitig. Hij is net uit de ziektewet, een gebroken vinger. Hij laat me zijn hand zien. Ik zie een bandje om zijn middel- en ringvinger. De kleine is de spraakzame. Zijn landgenoot heet Adriaan en heeft de slaap nog in zijn ogen.… lees meer >>