In de openingsscène van de schitterende film Roma van regisseur Alfonso Cuarón stroomt water over tegels. Het water komt uit een emmer, iedere keer een nieuw golfje, buiten beeld het geluid van een bezem. Later zien we waar het water stroomt. Op een binnenplaats van een groot woonhuis in de arbeiderswijk Roma van Mexico-Stad waar de huishond loopt en drollen achterlaat. Er is een ijzeren deurhek waar iedereen die thuiskomt aanbelt. Dan gaat Cleo of… lees meer >>

Ik haalde de speelgoeddoos uit de kast. Stratego, Electro, Loco, Memory, sigarendoosjes met papieren poppetjes die je met papieren kleertjes kunt aankleden, een Pinokkio op een driewieler met het voorwiel schuin zodat hij rondjes begint te rijden als je het mechaniek opwindt; boven het achterwiel rinkelt een belletje, Pinokkio zelf zwaait. Helemaal onderin de rolschaatsen waarop ik oneindige uren gelukkig was en extra gelukkig die keer dat er heel fijn nieuw asfalt op de dijk… lees meer >>

R ruimt de keukentafel leeg, ik doe hoezen om dekbedden. Er komen vrienden logeren. Het onderstel van de nieuwe slaapbank is er nog niet, daarom heb ik de nieuwe tweepersoonsmatras op de twee oude eenpersoonsmatrassen gelegd. Daar ligt ie al drie dagen, om zijn vorm te vinden nadat ik ‘m opgerold uit de vacuüm getrokken plastic zak heb gehaald. De vrienden brengen geschenken mee: bloemen en Michelle Obama’s Mijn verhaal. In de oven gaart een… lees meer >>

We reden naar het zuidoosten. R zat achter het stuur, daar wordt hij gelukkig van, ik las voor uit Lucia Berlins verhalenbundel Handleiding voor poetsvrouwen. Het verhaal Zwervers gaat over een afkickkliniek, La Vida, ergens in de woestijn zo’n vijftig kilometer van Albuquerque. De verteller van het verhaal kiest voor dit methadonprogramma in plaats van de staatsgevangenis. La Vida is een oude radarbasis uit de Tweede Wereldoorlog en sindsdien verlaten. De verslaafden moeten de plek… lees meer >>

We reden naar het zuiden. De auto moest een beurt en voor de keuring. Mijn vader kocht de auto daar in het zuiden, we zijn er gebleven. De mensen zijn aardig en lijken er niet op uit ons nieuwe remschijven aan te smeren als die nog goed zijn. Als we daar zijn inspecteren we altijd even de onverkochte garagebox. Er zit nog steeds geen wietplantage in en ook het simpele slotje is nog niet geforceerd.… lees meer >>

Bij verschijning was ik net als de tuinbaas direct naar de winkel gelopen en had ik mijn vingers laten glijden over de citroen die precies zo aanvoelde als een echte citroen op de verder witte, gladde boekomslag van Ottolenghi’s nieuwe Simpel. Maar  anders dan de tuinbaas had ik mijn aankoop nog even uitgesteld. Ja, ik kocht een exemplaar om weg te geven, maar had in mijn andere hand al een tas met boodschappen en twee… lees meer >>

Uit betrouwbare bron vernam ik dat het CDA panisch is voor gele hesjes. Die angst is terecht, want er gaat rondom de oliebollen nogal wat veranderen in ieders portemonnee en dan is de burger wel wakker. Het is alweer anderhalf jaar geleden dat er in de coalitieonderhandelingen lekker geknutseld is en ze waren reuze tevreden dat ze eruit waren, maar niemand heeft de kalender erbij gepakt en gekeken bij welke datum het vakje uitpuilde: 1… lees meer >>