De meisjes waren een jaar of zes, zeven. De een had een blauwe poncho aan met bruine eenden met groene koppen erop, de ander droeg een zwarte poncho. Samen droegen ze de helft van een stevig stuk papier dat door de regen in tweeën was gescheurd. ‘Red onze wereld’ stond erop en daaronder een wereldbol met donkerblauwe oceanen en groene aarde waarin twee ogen, zodat de aarde op een spook leek met een groene, verwaaide… lees meer >>

De moeder van een dierbare vriend was plotseling gestorven. Ik nam de trein, las het laatste katern van de krant, stapte over, reisde nog een paar minuten en stapte toen uit. Ik was hier vaker geweest, op dit station, de rails en de perrons waren zoals in mijn herinnering. Daaromheen was een enorm ruimteschip neergedaald, zandkleurig met hier en daar een bouwhek. Ik kon niet meer het perron aflopen en dan zo de drukke provinciale… lees meer >>

Misschien had ik niet moeten beginnen over het probleem van de vrijende padden – ik had een eerste stelletje zwemmend waargenomen terwijl de vijver nog schoongemaakt moet worden – want nu stond er een reiger naast de vijver. De punten van zijn snavel hielden de kop van een pad vast. Ik zag nu pas goed hoe lang dat paddenlijf en vooral de achterpoten in uitgerekte vorm zijn. De pad zat duidelijk nog niet goed, dus… lees meer >>

Uit het eerste filmpje van Scottie begreep ik al dat met het kopen van een ‘slim’ apparaat – ieder apparaat(je) dat via internet gegevens kan ontvangen en versturen – we de rondsnuffelaar in ons leven er automatisch bijkopen zonder idee wat die rondsnuffelaar in dat onbekende hoekje van ons apparaat doet, voor wie, tegen wie. Maar we doen ook dingen moedwillig. Koop je een smartphone dan is het eerste dat je moet doen om dat… lees meer >>

De clematis met de lange, wintergroene bladeren heeft iedere dag meer witte bloempjes en nieuwe uitlopers, in de vijver zwemmen boven de rottende herfstbladeren al twee padden, het kleinere mannetje vastgeplakt op het achterlijf van het grotere vrouwtje, dat gaat nog wat worden als de tuinmannen komen om de amberboom te snoeien en de vijver schoon te maken. Eergisteren zag ik één kikkervisje, hoe dat kan zonder eerst die riedel van brullende padden, dan de… lees meer >>

Scottie zit met zijn co-host Cletus in een geluidsdichte kelder waar hooguit af en toe het geruis van water door een van de leidingen te horen is. Zoals gezegd was ik onmiddellijk fan van zijn filmpjes. Ik begon met zijn mini-college ‘Off isn’t really Off’: Uit is niet echt Uit. Sinds we de mechanische wereld hebben verlaten, waarin we met een druk op een knop een apparaat nog echt uit konden zetten in de zin… lees meer >>

Ik herinner me nog de tijd dat ik met een papieren krant in de trein zat, zo’n grote, waarvoor ik jaarlijks een paar honderd gulden aan abonnementsgeld neertelde en dat de reiziger naast me begon mee te lezen en dat ik dan dacht: koop lekker zelf een krant. Zo oud ben ik. Inmiddels hebben we steeds meer apparaten waarin zo’n knieperige meelezer zit ingebouwd zonder dat we ‘m zien zitten. Ergens weten we het wel,… lees meer >>