Ik herinnerde mij één bezoek, aan de hand van mijn moeder. Toen werden er zelf gehaakte pannenlappen verkocht. Voor het Rode Kruis, of zoiets. Er leek weinig veranderd. Een zaaltje, een hoog podium met een donker gordijn, precies zoals een dorp verderop, waar ik dit gebouw veel beter kende: daar had ik als kind iedere week gegymd. Het zaaltje zat goed vol, veel grijs, ik zat nog geen seconde of een man boog zich naar… lees meer >>
Ik vroeg de buurman van het huis waar ik altijd langsloop op weg naar de groenteboer en de metro of hij aan het verbouwen was. ‘Vloerverwarming,’ zei hij. ‘Ze hebben gisteren de gleuven gefreesd.’ Zijn hondje snuffelde zenuwachtig rond zijn voeten. ‘Vandaag zijn de tegels gelegd. En morgen. En overmorgen.’ Hij zuchtte. Meestal zwaai ik naar deze buurman. Spreken deed ik hem weinig. ‘In een van die garageboxen,’ hij wees naar het rijtje van vier,… lees meer >>
Ik zag bij boekhandel Nour lange gewaden voor de ramen hangen, de vishandel iets verderop heette Madrid, de juwelier er tegenover Bosporus. Ik passeerde in drie minuten tijd vier bruidsmodezaken. Ik woonde ook in deze stad, in een ander deel, Leeuwarden zou er met zijn inwoners inpassen, in dat deel, maar daar had ik nog nooit een bruidsmodezaak gezien. Een jongetje riep iets tegen een gevel, richting de ramen op de eerste of tweede verdieping… lees meer >>
Ik dacht na over mijn hoofdpersonage toen ik een vos zag, een jonge vos net naast de metrodeur. Op een andere deur was een neushoorn geplakt. Het knopje om de deur te openen zat in een plooi van zijn nek. Boven het kwebbelende vrouwengroepje torende een giraffe uit. Toen ik al die plaksels op de metrowanden zag, keek ik nog een keer naar het vosje. Ik zag er nu veel meer, ze zaten op de… lees meer >>
Ik hoorde iemand vertellen dat we ons in 2030 nergens meer konden verstoppen. Alles wat meer dan twintig euro kostte, zou dan een mini-computer bevatten. Onze schoenen hielden bij hoe ver we hadden gelopen, onze koelkast gaf een seintje als de melk bijna op was, onze handtas vertelde het als we onze sleutels vergeten waren, onze supermarkt kon met behulp van onze bonuskaart voorspellen op welke partij we donderdag gingen stemmen. Handig voor wie nog… lees meer >>
Ik zag een dikke zwarte kat met een waggelende staart op het terras. Het was twee uur ‘s nachts. Ik was wakker geworden van geschreeuw en een doffe plof. Eerst dacht ik aan een veel te luide mannenstem, toen aan babygehuil en toen drong het langzaam tot me door, was ik opgestaan en en keek ik uit het raam. Toen de nacht voorbij was inspecteerde ik de plaats delict. Overal lagen plukken zwartgrijs haar, alsof… lees meer >>
Ik zag het beestje doodstil in de lucht hangen, als een drone bestuurd door Amerikaanse piloten vanuit gekoelde loodsen in Nevada, ongevoelig voor de zwaartekracht. Het was een bij of een dar, maar dan een slag kleiner, misschien een jonkie. Aan de zijkant van het kleine lijf zaten twee doorschijnende propellers, die zo snel op en neer gingen dat het twee enorme oren leken. De zon zou de hele dag schijnen, een t-shirt zou voldoende… lees meer >>
