Verkenningen

fenixIk zag bij boekhandel Nour lange gewaden voor de ramen hangen, de vishandel iets verderop heette Madrid, de juwelier er tegenover Bosporus. Ik passeerde in drie minuten tijd vier bruidsmodezaken. Ik woonde ook in deze stad, in een ander deel, Leeuwarden zou er met zijn inwoners inpassen, in dat deel, maar daar had ik nog nooit een bruidsmodezaak gezien. Een jongetje riep iets tegen een gevel, richting de ramen op de eerste of tweede verdieping en drukte toen zeker twintig keer op een bel naast een verveloze deur. In de Pretorialaan schuurde een schilder de deurposten. Hij was een echte, met een witte, met verf bespatte broek en wit shirt, op het dak van een auto een kubusradio, niet groter dan mijn vuist. Het was geen verkeerde muziek. Ik keek de Paul Krügerstraat in, zag  verderop het water naast de Maassilo, ik liep er naar toe en toen er langs, richting Rijnhaven, ik besloot eerder af te buigen, Katendrecht op, over de ongebruikte rails, er werd veel gebouwd en verbouwd, de Fenix-loodsen bijvoorbeeld die ooit uit de as waren herrezen, moesten lofts worden. Ik zou straks eens op de website kijken. Na was het nog de speeltuin voor de meiden en jongens van Circus Rotjeknor, ze zaten op pallets in de zon aan het water, ik liep naar binnen, er was een fantastische ruimte met zeker dertig attributen om te springen, zweven, slingeren, vliegen en veel dikke kussens op de grond. Iets verderop stonden de nooddeuren wagenwijd open, een man in wit kokshemd en een zwart met wit gestreepte sloof voor wenkte me binnen. Hier kwam een versmarkt, zei hij, ze waren al officieus open. Hij wees de mevrouw aan van wier boerderij de kazen kwamen die op planken lagen, een vitrine verder was vlees ‘van beesten die we kennen’, zei hij, en zijn groenten waarmee hij warme gerechten maakte, kwamen allemaal binnen een straal van zestig kilometer vandaan. Ik liep de Rijnhavenbrug over, de kok van zonet had het over de Hoerenloper, de Wilhelminapier op, naar het terras van hotel New York. Aan de voet van de Erasmusbrug was een jonge Aziatische knul bezig een bruidspaar, ook Aziatisch, zo neer te zetten bij een leuning dat een andere Aziatische knul met professionele apparatuur kon afdrukken. Bruid en bruidegom waren allebei in het wit, zij had haar lengte zeker tien centimeter opgeschroefd met bloedrode fluwelen plateaupumps, hij was druk met zijn smartphone in een wit hoesje. De zon was uitbundig. Het was een fantastische dag om de stad van een andere kant te bekijken.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.