Ik heb dus ook dat meisje onthouden. Zes jaar schat ik. Laat ik vanaf de vloer beginnen. Hoge witte gympen met twee klittenbandsluitingen. Een spijkertuinbroek met bleke vlekken op de heupen (al zag ik die pas toen ze wegliep aan haar moeders hand). Een oogverblindend wit shirt met lange mouwen, ronde hals en plooitjes in de halsnaad wat het een meisjesshirt maakte, zo werken die dingen. Blonde haren, nog echte kinderharen: fijn, springerig met een… lees meer >>
Ik kon kiezen uit roze tompoezen of een moorkop. ‘Van de buren gekregen.’ Hasan wees naar links. Ik dacht even aan die chagrijnige banketbakker met die halflege zaak en die hautaine medewerkers en slechte chocolaatjes voor acht euro, maar die zat vanuit Hasan bezien rechts, hij bedoelde natuurlijk Bakker Klootwijk. De jonge collega van Hasan die vorige week zo’n moeite had mijn achternaam te spellen ging theewater koken. Ik moest de vaatwasser nog afrekenen. Jonge… lees meer >>
Ik ruimde de vaatwasser uit. ‘Dank je wel,’ zei ik. Zolang als we hier wonen had de constructie van metaal, kunststof, elektronica en rubber trouwe dienst bewezen, ontelbare keren messen, vorken, borden, kopjes, glazen, ovenschalen, theelepeltjes, keukenmessen en pannen vuil in ontvangst genomen en schoon en droog afgeleverd en ons behoed voor potentiële huiselijke onmin over de vaat. Dit was zijn laatste keer geweest. Zijn exacte leeftijd was onbekend, naar verluid was het de voorvorige… lees meer >>
Ik rekte bij de grote brug de kuiten op, keek naar de roeiers, op deze morgen waren vooral de blauwen van Nautilus actief, weinig roden van de Koninklijke De Maas. Bij Kom naar Tom zat de bejaarde autohandelaar met een muts op en een gewatteerde jas aan in een verschoten tuinstoel langs de waterkant, hij riep iets naar zijn twee middelbare familieleden die op een oude bank hingen, de een met een grote mok, de… lees meer >>
Ik keek hoe in een en dezelfde stormvlaag de top van de boom links de ramen van de buurvrouw streelde en de boom rechts diep over de vijgenboom van de buurman boog. Het was onmiskenbaar speeltijd voor de storm. Toen de rust was weergekeerd, gingen we op pad. De mannen die drie weken de tijd hebben om de metrorails te vervangen, hadden oliepakken aan en spanden boven de plek waar gelast ging worden wit zeil… lees meer >>
Ik had de groentedochter stof tot nadenken gegeven, zei ze. Ik was benieuwd. Van alles wat je zegt kun je alleen zelf redelijk zeker zijn wat de bedoeling of betekenis is; hoe jouw woorden bij een ander landen is altijd een verrassing. Wat is gastvrijer? zei ze. Altijd koekjes in huis hebben en die aanbieden als je iemand op de koffie krijgt, ongeacht of die persoon van koekjes houdt? Of: aan de gast vragen of… lees meer >>
Ik til iedere dag even het deksel van de oesterzwammenpot op. Moet er nieuwe koffieprut bij, blijft de schimmel mooi wit? Het beroep van aanrechtagrariër bevalt me goed, tot nu toe geen enkele tegenslag, het vergt een minimale inspanning: zoals afval dat je in de prullenbak gooit, zonder dat je de zak hoeft te verwisselen. Het emmertje is bijna vol, nog een of twee weken. Dan kan de luchtdoorlatende verbandtape van de zes gaten en… lees meer >>
