Een seizoen lang was ik met zaadjes en bakken en makkelijke moestuinmix in de weer. Met stokken en touw en een doelnet en pvc-pijpen. Met gieters en emmers vol regenwater. Met klinkers en een moestuinmuts tegen de nachtvorst. Met airpotjes en vermiculiet. Er waren dingen gelukt – de sperzie- en snijbonen, de klimtomaatjes, struiktomaatjes, snackkomkommers, de rucola, winterpostelein, Aziatische pluksla, basilicum, paksoi, andijvie en de Oostindische kers –, er waren dingen mislukt – spinazie, bietjes,… lees meer >>

Voor alles is een eerste keer. Laat ik deze eerste keer niet vergeten. Ik had een paar dagen eerder de app op mijn telefoon gezet, en op 7 oktober hield een medewerker van het filmtheater haar telefoon boven mijn telefoon. Mijn scherm bestond uit een vierkant vol witte en zwarte blokjes die samen een ingenieus patroon vormden, onderin het scherm fietste een vrouw met rode haren op een groene fiets met op haar bagagedrager een… lees meer >>

Ik wist niet of de vuilniswagen die de groene bakken kwam legen nieuw was of alleen maar opnieuw gespoten, beletterd of belijnd. In ieder geval was het logo van de stad, een blauwwitte vlam door het gat van de groenwitte hoofdletter R, verdwenen. Wit was nog steeds de hoofdkleur van de wagen, het stadsgroen kwam nu naar voren in een dikke horizontale balk die van voor naar achter hoog op de vuilnisflanken liep. De vrouw… lees meer >>

Van kijken naar stenen muurtjes word ik niet gelukkig. Daarom schroefden de tuinmannen twee jaar geleden stevige trellissen tegen de terrasmuurtjes links en rechts. Dat kunnen ze goed: straatjes, vijvers, dingen met hout. Ze adviseerden een Toscaanse jasmijn voor het linkermuurtje, een campsis of trompetklinker voor de rechterkant. Links komt nooit zon, rechts alleen wat namiddagstralen. Dat weten ze, ze kennen onze achtertuin inmiddels goed. Ik heb één keer wat witte bloempjes in de jasmijn… lees meer >>

De eerste keer dat vriendin Z bij mij op bezoek kwam, was vijf jaar geleden aan het eind van de maand mei. Ik lees erover in een van de brieven die ik sinds november 2015 schrijf en die ik aan het herlezen ben op zoek naar besluiten voor het raster dat sinds dit voorjaar aan de muur van mijn werkkamer hangt. Soms zitten er luttele dagen tussen een besluit en de uitvoering – op de… lees meer >>

Het kwam door de vakantie. Ik was op zoek naar overnachtingsplekken in de buurt van de wandelingen die ik in Drenthe en Overijssel had gevonden. Dedemsvaart was zo’n plek en toen ik Dedemsvaart intikte verscheen ook ‘Mien Ruys’. Mien Ruys was een internationaal bekende Nederlandse tuinarchitect die begin van de vorige eeuw op de kwekerij van haar ouders begon met het ontwerpen en inrichten van tuinen en borders met vaste planten die sterk waren, lang… lees meer >>

Hoe lang is het geleden dat ik hier was? Zeker twee maanden. Mijn cellodocente is net terug uit Noorwegen. Daar had ze een tournee. We zitten in de opengebroken ruimte onder haar huis. Haar man kan niet alleen perfecte instrumenten bouwen maar ook vloeren doorzagen, trappen bouwen, wanden betimmeren. Zelf is ze ook handig geworden, tijdens de vorige les voor de vakantie liet ze me de wand zien die zij gestuukt had. Het coronajaar waarin… lees meer >>