R heeft deze dag gevreesd. Als ik terugkom van dat waar hij zo bang voor is, zeg ik: ‘Pak mijn pols maar stevig beet, alsof je me wilt meesleuren.’ R pakt aarzelend mijn pols. Ik kijk hoe hij vasthoudt, zijn duim zit boven, ik buig mijn arm, hou mijn elleboog dicht bij mijn lijf en beweeg mijn hand naar mijn schouder. Los. ‘Nu andersom,’ zeg ik en laat hem mijn beide polsen vastpakken, maar nu… lees meer >>
De vogels komen graag tegelijk eten bij de voertafel. Is dat logisch? Nee, zal de een zeggen, die denkt aan zijn jeugd waarin een broertje of zusje het lekkers voor zijn neus wegkaapte. En ja, ook bij de voertafel wordt wel eens iemand weggejaagd. Onrustige boel. Toch zijn er ook voordelen. De groenlingen lijken het samen eten ronduit gezellig te vinden. Ze vliegen zonder angst de beschermkooi van de voedersilo in, gaan met z’n drieën… lees meer >>
‘Alhoewel al het menselijke gedrag eigenlijk tijdverspilling is. Toch?’ zegt de Taiwanese performance kunstenaar Tehching Hsieh. Ik zie hem in het tv-programma Wintergasten, dat pareltje dat er zonder veel tamtam zomaar was in de laatste dagen van 2021. Het is Janine Abbrings wintergast Martina Abramovic die het fragment met Hsieh heeft uitgekozen. We zien delen uit Hsiehs werk Time Clock Piece. Hsieh stopte een jaar lang, van 11 april 1980 7:00 uur tot en met… lees meer >>
Op 3 augustus besloot ik mijn mobiele telefoon een beetje vaster te maken. Ik legde ‘m op de kruk in mijn werkkamer vlak bij het stopcontact en liet ‘m daar zoveel mogelijk liggen. Hij ging niet meer mee de slaapkamer in (als wekker), zat niet meer de hele dag in mijn broekzak. Bakte ik brood (kookwekker) of speelde ik cello (metronoom, stemvork), dan liep ik naar boven om de telefoon van de kruk te pakken.… lees meer >>
Het radioprogramma Vroege Vogels is net voorbij. Ik doe voorgevormde brooddegen in gietijzeren pannen die op hun beurt weer in de oven gaan. Ik zet de timer op mijn telefoon op tien minuten. Bij de voedertafel op het terras is het druk. Merels eten solitair, duiven met z’n tweeën, vinken eten graag met z’n allen, ik tel er zeker zes. Soms wachten ze even als een merel of een tortel of een houtduif ook een… lees meer >>
Twee minuten wandelen en we zijn bij het winkelcentrum. Op de noordelijke kop zit de blauwe grootgrutter, op de zuidelijke de gele. Kennelijk raadplegen ze dezelfde wichelroedeloper want ze besloten in dezelfde week dicht te gaan voor hun verbouwingen. Net voor de Sint. De gele grutter kon zijn verbouwing nog net een week opschuiven, zei de groentevriend. Hij zit met zijn bescheiden winkel dichter bij de blauwe dan bij de gele. Ik keek glazig. ‘Die… lees meer >>
In hun afkeer van het telefoongesprek lijken steeds meer bedrijven op Japanse jongeren. Met moeite vond ik een telefoonnummer. Ik tikte het nummer, het was een gewoon 020-nummer, dat vond ik fijn. Er volgde een bandjesstem die mij vroeg of ik wist dat ik via de app en via MijnDitenDat alles eenvoudig kon regelen. Terwijl ik de vijf keuzeopties probeerde te onthouden stelde ik me de mens voor die het plan had om klant van… lees meer >>
