We lazen In A Strange Room van Damon Galgut. Op een wonderschone plek bespraken we het, op een warme vrijdagavond in augustus. Wat direct opvalt is die schijnbaar achteloze wisseling tussen de eerste en de derde persoon. Ik, hij, allebei dezelfde man, Damon, de ik vertelt over wat er is gebeurd, korter of langer geleden, de hij is in dat verleden, als iemand die de ik alleen maar kent door observaties, maar heel soms, als… lees meer >>

‘Nu is het vandaag de kunst om efficiënt te werken,’ zei de jonge vrouw op het fietspad. Vanaf het trottoir keek ik haar na. Ze fietste hard, aan haar stuur een blauwe tas van Albert Heijn, op haar rug een bruinrode rugzak, haar lange haren tussen blond en rossig. Ik weet niet of ze oortjes in had, of er een snoertje op haar borst hing. Nodig was het niet. Je kon zulke woorden ook prima… lees meer >>

Er was veel te doen op het water. Gisteren zei de visboer: ‘De zaterdag van de Wereldhavendagen is voor mij een slechte dag. Altijd.’ Qua omzet dan, zelf keek hij niet ongelukkig. In Spakenburg was er volgens hem ook veel te doen, visserijdag, en hij kon het weten want vandaar vertrok hij iedere ochtend voor dag en dauw om hier de haringen schoon te maken, de vissen te ontdoen van graat en ingewanden en zijn… lees meer >>

De nieuwe medewerker bij de groentenvrienden zei: ‘Je kunt hem er ook tegenaan houden.’ R zei: ‘Dat heb ik uitgezet. Ik wil niet gescimd worden.’ Hij stopte zijn bankpas in de betaalautomaat, toetste zijn pincode in. ‘Je kunt je pas beschermen,’ zei de vrouw. Ze wist er veel van. ‘Na zoveel keer contactloos betalen, wordt er weer een keer om een pincode gevraagd.’ ‘Nou ja, misschien activeer ik het weer,’ zei R, ‘maar zo vergeet… lees meer >>

Er zaten twee maïskolven in het groentepakket. Ik googelde op de recepten van de groenteboerderij. Als ik maar vaak genoeg op die site rondhang, denkt Google dat ik in Strijen ben. Nachofeest, las ik. Dat leek me geschikt. R had plotseling een fikse verkoudheid te pakken, met zo’n hoest die alle hoeken van de keel met een slecht geslepen mes afraspt, en dan moet de maaltijd troostend zijn. Onderin de ovenschaal een laag nachochips, daarbovenop… lees meer >>

Ik deed de deur op slot, ging op mijn tenen staan, tikte het klapraampje van de blauwe kamer dicht, maakte een sprongetje en duwde het wc-klapraam dicht (op de flat heb ik een keer een kleine politieagente door zo’n klapraam naar binnen zien gaan). Ik liep de straat naar links uit, sloeg linksaf en ging vervolgens naar rechts. Langs het water tussen de twee wijken liep ik verder. Twee knullen, misschien net begonnen op hun… lees meer >>

Ze zaten aan de tuintafel, Z en haar vriendin E. Allebei lieten ze hun vingers langs de sprieten van het hoge siergras glijden. ‘Net als in ons geboorteland,’ vertaalde Z de woorden van E. ‘Gras,’ zei Z. ‘Siergras,’ zei ik. ‘Mooi,’ zei E. ‘Heel mooi,’ zei Z. Ik hoorde een zoemgeluid, als van een bij of een daas, maar dan eentje zo groot als een voetbal en zo hard dat ie vlak achter me moest… lees meer >>