De publiekslokatie Centrum is een enorme rechthoek met twee ingangen op de kopse kanten. In de centrale hof onder het imposante dak van glas en staal liggen de publieksbalies. Links en rechts tussen pilaren die deels dat enorme dak dragen twee lange doorgangen en daar weer naast onder minder hoge plafonds tientallen kubussen met een tafel en een computer en drie stoelen, eentje voor de ambtenaar, twee voor de burgers. Direct achter de ingangen aan… lees meer >>
‘Nee,’ zei Manuela, ‘verhalen dat een klant is ontslagen, of dat van de vrouw van de klant het contract niet is verlengd, of dat ergens een heel bedrijf over de kop gaat, hadden we een paar jaar geleden, maar nu niet meer.’ Verder ging het zijn gangetje. Het zou nooit meer worden zoals het was, een kapsalon met op zaterdag twintig vrouw personeel. Maar dat hoefde ook niet. Haren moeten worden geknipt, dus mensen blijven… lees meer >>
De zomer was warm en lang. Ik tel de opgewekte kilowatturen zonnestroom op de daken in Rotterdam en Warmenhuizen in de afgelopen zeven maanden bij elkaar op, 2066 kWh. Wat was het in dezelfde periode in 2017? 2064 kWh. Was die zomer ook zo warm? Of is de zon gewoon heel constant als het om energie gaat? Dan ook maar even 2016 optellen. 2194kWh, zes procent hoger dan de afgelopen twee jaar. De aannemer komt… lees meer >>
We gingen naar buiten. Het regende. De broers hadden geen trek in een paraplu. Ik pakte de grote paraplu van achter de verwarming. Het was de blauwe, een relatiegeschenk van het bedrijf waar ik honderd jaar geleden mijn eerste echte baan met een echt salaris had waar ik vlot leerde – het was op de afdeling Personeelszaken – dat er alleen een ondergrens aan salarissen zat maar beslist geen bovengrens. De oudste broer kwam naast… lees meer >>
Ik loop langs de tweezitjes naar de stoelen die dwars op de rijrichting staan. Vind ik prettig. De dwarse stoelen zitten links en rechts van het harmonicadoek dat de twee stukken van het metrostel bij elkaar houdt. Tegenover me een jongen met een geel t-shirt en een zwart heuptasje schuin over zijn bovenlijf. Bij een volgende halte stapt een jongen in die hij kent, maar die jongen ziet hem niet. Misschien komt het door zijn… lees meer >>
‘ ’t Was nog lekker achter het glas.’ Het was een populair zinnetje van volwassenen in de tijd dat ik kind was. Ze bedoelden ermee: we maakten in de auto een rondje in de buurt om te kijken hoe het eigen land en vooral dat van anderen erbij lag en we genoten van de zonnewarmte, ook al was het al herfst, of winter, of vroeg in de lente. Zo’n zinnetje was voorbehouden aan de zondag.… lees meer >>
In het Historisch Nieuwsblad een mooi berichtje over wegwijzers van Mirjam Janssen. Eind negentiende eeuw woedde er binnen de ANWB een heftige discussie over. Moesten die er wel komen? Als er overal borden stonden, schrijft Janssen, zouden fietsers minder kaarten bij de ANWB kopen. Bovendien: wie goed kaart las, had geen borden nodig. Borden waren voor luie mensen. Na een enquête ging de jonge wielrijdersbond toch overstag en in 1894 verschenen de eerste houten wegwijzers… lees meer >>
