Mijn zus stuurde mij een foto van twee baby’s. Het zijn de zoontjes van de zonen van de levenspartner van mijn zus. Ze zijn vlak na elkaar geboren, deze neven, en nu een half jaar oud, misschien al ouder. Ik vond ze erg op elkaar lijken met hun kale hoofden en bolle wangen. Maar volgens mijn zus waren de verschillen groot: in snelheid, alertheid. ‘Maar ach,’ schreef ze, ‘ik liep pas toen ik twee jaar… lees meer >>
Een vink! Ik wil het uitroepen, maar er is niemand die het zal horen. Met het vogelvoederstation kwam ook een vogelkijkkaart ‘Herken uw tuinvogels’. Er zat een zuignapje bij met een haakje. Ik duwde de zuignap op het raam en hing de kijkkaart op. Sinds het vogelvoederstation er hangt heb ik van de 23 vogels op de kaart er elf waargenomen. De roodborst, koolmees en pimpelmees zijn klein genoeg om het voederstation in te vliegen.… lees meer >>
Ik kocht een pyjama. Het was de eerste pyjama die ik in mijn leven kocht. Vooruit, een jaar of vijf geleden kocht ik er al eens drie, maar die waren voor mijn vader en die kon ik snel in de ongeopende verpakking terugbrengen. Ik kocht de pyjama in de supermarkt. Het was geen impuls. Het was een oplossing waar ik simpelweg niet aan had gedacht, maar toen ik voor die kartonnen display stond van een… lees meer >>
Meeuwen zitten op de grijze lantarenpalen. De palen staan tussen de auto’s en langs de metroperrons. Kauwen strijken neer op de platte donkergrijze daken van de winkels. Een vrouw van wie de rechtervoet bij iedere stap een kleine draaiing maakt loopt onder een paraplu naar de man die een meter van mij vandaan staat. Zou ze die voet beter recht leren zetten? Misschien draagt die vreemd draaiende voet haar al zestig, zeventig jaar zonder problemen.… lees meer >>
Lidl had stevige fietstassen in de aanbieding, mintgroen en zwart. Ik kocht de zwarte, haalde thuis direct de versleten fietstassen van de bagagedrager en liep er mee naar de vuilcontainer. Toen dacht ik aan mijn rugtas van stevige stof, aan de versleten plek op de overgang van rug naar tasbodem, en ontstond er een plan. In plaats van in de vuilcontainer zette ik de oude fietstassen bij de spullen die wachten op een enkeltje bazaar… lees meer >>
De roodborst snapt hoe je de mens gelukkig maakt. Ik ben nog maar net terug in de keuken na het ophangen van het nieuwe voederstation – dat overigens in een idioot grote doos kwam, de pakjesbezorger moest lang achterin zijn bus graven, hij zuchtte: ‘Heel veel grote dozen de laatste tijd,’ – als de roodborst door de beschermkooi hipt, op het uitstekende plateautje gaat zitten, zijn snavel door de middelste opening van de voedersilo steekt… lees meer >>
Eergisteren beluisterde ik het interview van Joris Luyendijk met Tamar Stelling op De Correspondent. Stelling is correspondent Niet-Mens. Microben, schimmels, planten, dieren, bacteriën, insecten zijn haar terrein. Luyendijk zegt hierover: ‘Na deze podcast kijk je nooit meer hetzelfde naar de wereld.’ Inderdaad. Beluister het. Ik haal hier het door haar genoemde voorbeeld van de kwalshredder aan. Mensen hebben steeds meer last van kwallen: op stranden, in viskwekerijen, en ook energiecentrales, datacentra en waterzuiveringsinstallaties draaien nogal… lees meer >>
