We spraken over borstkanker. De moeder van de vrouw met wie ik vandaag trainde was geopereerd, maar de kanker bleek ook in de lymfeklieren te zitten. Nu moest ze nog een keer geopereerd worden, of chemo, of allebei. Het zat in de familie, een tante, een nicht, nu haar moeder. Bij de vrouw zelf werden al vanaf haar dertigste iedere twee jaar röntgenfoto’s van haar borsten gemaakt. Vanaf wanneer krijg je eigenlijk een oproep voor… lees meer >>

Het linkerbeen van de jongen trilde onophoudelijk. Ik zag het tussen de rugleuningen van de metrostoelen door. Hij zat schuin voor me. Zijn haar was kort en zwart, de jongen naast hem droeg een muts en een gewatteerde jas. Ik trok mijn paraplu die tussen het metroraam en de rugleuning van de gewatteerde jasjongen leunde, ietsje naar achteren. Het regende net flink toen ik naar de metro liep. De jongen met het op en neergaande… lees meer >>

De hitte deze zomer was goed voor de bieten, zei mijn broer, als je tenminste op tijd gezaaid had, als de haarfijne wortels hun weg konden vinden naar het grondwater. Anders had je al aan het begin van de zomer een probleem. Had je dat probleem niet, zoals mijn broer, dan kon het onheil alsnog toeslaan, zoals die extreme hagelbui ergens in juli precies boven zijn percelen die alle blad van de suikerbieten kapot roffelde.… lees meer >>

De overledene ligt in een rieten mand. Kinderen en kleinkinderen hebben haar de kerk binnen gedragen. Bijna iedere plek in de kerk is bezet. In de tweede zin van het eerste gebed dat R uitspreekt, gaat een van de grote deuren open en komt een jongeman in driedelig zwart pak binnen. Er zit iets in een van zijn broekzakken. Bij iedere tweede stap die hij zet, rinkelt er van alles. Er is maar één route… lees meer >>

Het springtouw twee keer onder mijn voeten door laten gaan in één sprong heb ik als kind een beetje gekund maar kan ik niet meer of nog niet, dus deed ik in plaats van honderd double unders tweehonderd singles. Elliot zei: ‘Dat is anders toch altijd driehonderd?’ De trainer vroeg of Elliot zich vandaag onsterfelijk wilde maken. Ook de bar muscle up, waarbij je eerst aan de rekstok hangt en dan in een luttele seconde… lees meer >>

‘Weet je wat ik graag zou willen?’ zei B. Ik zat in B’s keuken samen met een van zijn dochters, we lunchten, ik keek op van mijn boterham met oude kaas. ‘Janken,’ zei hij. Hij keek me recht aan, zijn blik leek dwars door mijn ogen te gaan naar iets dat zich achter mijn hoofd bevond alsof ik er niet tussen zat. Omgekeerd had ik al een poos het idee dat hij ieder moment als… lees meer >>

De eerste pot die ik in het vogelpindakaasvoederhuisje deed, is leeg. Het was een pot van vorig jaar met een restje. Ik doe er een nieuwe in: het is pindakaas met bosvruchten en het ziet er een beetje zalmroze uit. De pot is groter dan de oude, daarom moet ik binnen een kleine kruiskopschroevendraaier halen om de schroef van het houten palletje een stuk losser te draaien. Met de pot op zijn plek, draai ik… lees meer >>