Knibbel knabbel knuisje

De eerste pot die ik in het vogelpindakaasvoederhuisje deed, is leeg. Het was een pot van vorig jaar met een restje. Ik doe er een nieuwe in: het is pindakaas met bosvruchten en het ziet er een beetje zalmroze uit. De pot is groter dan de oude, daarom moet ik binnen een kleine kruiskopschroevendraaier halen om de schroef van het houten palletje een stuk losser te draaien. Met de pot op zijn plek, draai ik de schroef weer aan, tot het palletje de pot voldoende vastklemt. Weer binnen kijk ik en wacht. Houden de koolmezen niet van bosvruchten?

De volgende ochtend is er flink van de pindakaas gegeten. Is dit pikwerk alleen van koolmezen of zijn er misschien ook kauwen langs geweest? Terwijl ik thee maak, hipt een koolmees naar het stokje voor het huisje en vliegt met een korrel pindakaas in zijn snavel weg. Dank.

Nu ik dit typ komt een ekster aangevlogen. De vogel is slim genoeg om te weten dat daar een sterrenrestaurant hangt. Hij landt op het muurtje, maar het huisje hangt te laag, hij landt op de op zijn kant staande tuinbanken, maar het huisje is te hoog en te ver, hij landt in de nabijgelegen amberboom, misschien om na te denken. Ondanks dat ik de beschermkooi heb weggehaald is er kennelijk geen houvast voor deze slimmerik. Of hij heeft mij in de gaten. Ik kan wel denken dat ik hier als een standbeeld zit, op nog geen drie meter van de vetpot, met alleen die strekkende en buigende en reikende vingers over het toetsenbord, maar wat weet ik nou helemaal van het kijkvermogen van eksters?

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.