Ik hoorde de buurvrouw, ze zei: heb je die dingen niet opgebonden? Ik had toch gezegd dat daar stokken bij moesten? Waarom heb je dat niet gedaan? Ik liep de voordeur uit, ik zag de buurvrouw een schoffel bewegen tussen de hortensia’s in haar voortuin, de buurman zag ik nergens, hij moest ergens zijn, de in vragen verpakte aansporingen zijn altijd aan zijn adres. Ik zei hallo, de buurvrouw zei ‘hoi’, en richting de openstaande… lees meer >>

Ik las Orhan Pamuks Museum van de onschuld in de zomer van 2011 en toen ik het uit had, was de drang direct een ticket naar Istanbul te boeken hevig. Ik móest die stad die ik net tot in haar haarvaten gelezen had, zien. Én dat museum, dat achterin het boek op een plattegrond stond aangeduid. Ik wist dat het fictie was. Eind vorig jaar bezocht ik Istanbul. In Pamuks museum ben ik niet eens… lees meer >>

Ik trok de deur dicht, nam mijn portemonnee uit het voorvak van mijn tas, pakte mijn ov-chipkaart, stopte de portemonnee weer terug, hing mijn tas stevig over de schouder en rende. Een seconde geleden in de keuken zei mijn telefoon 9.23, de magnetron 9.22. 9292ov rekende vier minuten looptijd, ik nam altijd vijf, in werkelijkheid was het misschien twee. Sinds de plaatsing van het elektronische bushalte-infobord had ik op eenderde een tussentijd: 9.24. Ik rende… lees meer >>

Ik bespiedde een geelbruin, met mooie rondingen gewelfd ding op een groen bedje. Ik dacht aan een lekkernij in de categorie culinaire hoogstandjes. Gele korstzwam, stond boven de foto. De lekkernij stond in een gidsje dat de man schuin voor me aan de andere kant van het gangpad las. Een paddenstoelengids vermoedde ik, net zo dik als de vogelgids van Natuurmonumenten die ik ooit had aangeschaft omdat ik het ernstig vond dat ik al die… lees meer >>

Ik koos in de achterste coupé de plek naast de man met het F-petje maar zonder bierblik, type it-medewerker bij een bank. Tegenover me een meisje, jaar of veertien, met de zwarte versie van de supporterssjaal en een jongen, jaar of elf, met de rode uitvoering onder zijn jas verborgen. Een lange bamboestok met opgerolde vlag waaromheen een postelastiek rustte tussen de knieën van het meisje. De twee keken op de telefoon van de jongen,… lees meer >>

Ik moest Feyenoord zijn, zei mijn broer, dan was hij Ajax. Ik vond het allang best. Als hij maar een tijdje de bal wilde terugtrappen die ik naar hem schoot. Zo vaak was hij niet in voor een spel met zijn zusje. Straks zou ik voor het eerst het walhalla betreden van de vijfendertig jaar geleden aan mij toebedeelde club. Dat dankte ik aan een vrij spontaan bezoek aan mijn oudste neef, die fan was… lees meer >>

Ik zag zes vlaggen wapperen. Aan de overkant wimpelde zelfs oranje boven het rood-wit-blauw. Allemaal monarchisten in de straat, zei ik tegen R, een minderheid, maar toch. Het kon zomaar het begin van een oorlog zijn. De wind speelde een grijsoranje plastic zak de metrobaan op net toen de waarschuwingslichten zenuwachtig rood knipperden, een bel rinkelde en dalende roodwitte balken mijn weg versperden. Gall & Gall gaf een klein zuchtje onder het ijzer van de… lees meer >>