Ik was al zo’n tweehonderdvijftig bladzijden met Vincents brieven op streek, en via Den Haag en Drenthe neergestreken in Nuenen bij zijn ouders, toen ik dacht aan het boekje dat ik gekocht had in Auvers-sur-Oise, iets boven Parijs, waar Van Gogh korte tijd verbleef en stierf en begraven lag. Ik had een bepaalde kleur van de rug voor ogen, geel, en een zekere dikte, daardoor keek ik er overheen, het was namelijk heel dun en… lees meer >>

Ik wachtte voor de spoorboom, het regende. Aan de andere kant van het metrospoor, voor de andere roodwitte slagboom, stond een oude man met dezelfde paraplu als ik, zo’n asymmetrische, bedacht door slimme Delftse jongens. Ik zag dat de man naar mijn plu keek zoals ik naar de zijne. De namaakbelletjes stopten met rinkelen, de bomen gingen omhoog, we liepen langs elkaar, maar een zelfde plu was te weinig om elkaar te groeten, zoals de… lees meer >>

Ik las in een van zijn brieven dat Vincent van Gogh op zoek ging naar een aardappelveld omdat hij een plan had voor een grote tekening van het aardappelrooien, met op de voorgrond in een hoek knielende vrouwen die de aardappels oprapen, daarachter spitters, mannen en vrouwen, en aan de andere hoek van de tekening kruiwagentjes. Ik dacht aan de twee pagina’s in de Boerderij met in het midden een grote foto van mijn broer… lees meer >>

Ik keek hoe mijn broer in de leunstoel ging zitten en het zich gemakkelijk maakte. Ook al was het hout niet meer bruin en de kussens niet meer oranje, hij herkende de stoel onmiddellijk. Ja, zei mijn broer, meer tegen zichzelf dan tegen iemand in het bijzonder, daarin zat hij altijd ’s avonds. Hij ging weer staan, drukte met zijn vuist op de paarse kussens, vroeg of die nieuw waren. Ik zei dat de kussenmaakster… lees meer >>

Ik zag Beatle weer. De vorige keer was misschien wel twee jaar geleden. Het kwam door het geschuur van vogelveren en gekras van pootjes, niet ver van waar ik zat te lezen, ik zocht, toen zag ik hem, op de tuinstoel. Beatle met zijn vleugels een beetje uitgespreid en zoals altijd warrig op de plek van die weerbarstige veren en onder hem de bruine vrouwtjesmerel, die laatst direct de twee wormen opat die ik in de… lees meer >>

Ik las op Facebook dat mijn nichtje ‘na een maandje zonder werk en zeven sollicitaties gelukkig was aangenomen’. Ik betrapte me erop dat ik onmiddellijk dacht: waar? Je kon klagen dat jongeren de hele dag op de sociale media zaten, maar ze hielden het altijd wel kort. En wat deed het ertoe. Met vreselijke collega’s kon je ongelukkig zijn in de Efteling, met een leuke ploeg was het gezellig in een kippenslachterij. Dat ze zonder… lees meer >>

Ik stond voor het raam. De man die twee weken geleden de waterleiding kapot had getrokken en eigenlijk te groot was voor het kleine oranje kraantje zag ik niet meer. Nu was er een andere ploeg met een grotere kraan, ook oranje. De nieuwe mannen groeven gaten en sleuven op dezelfde plekken als waar die kleine kraan al was geweest, ze maakten ook enorme bergen zand en duwden die bergen aan het einde van de… lees meer >>