Ik zat tegenover de vriend die vorige week terloops vertelde dat hij niet helemaal fit was, iets met zijn arm, gebroken op dezelfde plek, gevallen met de fiets, bedrijfsuitje, het ging niet hard, een klim, anderen hadden hun helm afgezet, zijn helm was bij de val volledig gescheurd, een collega had gevraagd of het wel ging, de vriend had ‘ja’ gezegd en was weer opgestapt, vroeg zich toen al fietsend af welke dag het was,… lees meer >>
Ik was in het land van de zonnepanelen. Een gulle hand had ze rondgestrooid op daken en in keurige half opgerichte opstellingen op verloren grasvelden langs het spoor. Ze waren overal, maar hier even niet, nu zag ik dikke stofdraden zachtjes wiegen tussen duivenpinnen op een blauw bord met daarop 2-10 en een pijl naar beneden, wat iedereen die dit snapte en die op een van die sporen moest zijn de roltrap afstuurde. Hierboven zat… lees meer >>
Ik vroeg de jongen of hij me een kapot exemplaar ging geven. Dat was nadat hij me gevraagd had of ik het elektrische huurnietapparaat wilde verzekeren. Een vrouw met kort haar schoof een opengevouwen folder over de balie en vroeg de jongen of de deur van de aanbieding er nog was en ze priemde haar vinger op een plaatje. De jongen zei dat de leverancier van die deuren vakantiestop had, dat ze er op zijn… lees meer >>
Ik liep over het plein dat ooit het bruisende hart van dit deel van de stad had moeten worden met een bioscoop, horeca, straatfeesten. Ik hoorde er al jaren niks meer van. En dat zou zo blijven. De wet had de stadsdeelbestuurders afgeschaft en nu was er niemand meer die met behulp van deze tegelvlakte zijn onsterfelijkheid zou willen realiseren. Links langs een strakke rooilijn drie kantoorblokkendozen, rechts de wand van een parkeergarage, daartussen een… lees meer >>
Ik zat op een veranda. De warmte vulde de lucht, de wind hield zijn adem in, alleen de volle regenmeter herinnerde nog aan de slagregens van de ochtend, de dreigende dijkdoorbraak voelde ver. Er was verrukkelijk eten, aangenaam gezelschap, een bloeiende Annabelle, trosjes in de druif. Het lijkt wel vakantie, zei iemand. Een hond lag aan onze voeten, twee katten struinden rond. We kwamen op ossengal. Dat was ideaal spul voor een bepaalde verftechniek. Maar het… lees meer >>
Ik stopte de lakens in de wasmachine. Op het bed het dichtst bij de wasmachine had de huisarts uit Uruguay geslapen, het bed voor het raam was voor de psychiater uit Argentinië geweest. Ze waren hier voor een congres dat een brug probeerde te slaan tussen hun geloof en hun arts zijn. Vanwege de Rotterdamse hotelprijzen die niet voor iedere congresganger uit ieder werelddeel weggelegd waren, had de organisatie gastgezinnen gezocht. De Argentijn was voor… lees meer >>
Ik vroeg hoeveel erin kon. ’35 kuub,’ zei de man, die de dikke slang tussen zijn tankwagen uit Oosterhout en de container loskoppelde. Er drupte dikke prut uit. ‘Schoner kan niet,’ zei hij, ‘er heeft geen mensenhand aan gezeten.’ Maar misschien wel aan wat er aan de voorkant van de koe is ingegaan,’ zei ik en ik dacht aan de schandalen met afgewerkte motorolie en afgekeurd antibioticum in diervoeder. Acht tankwagens vol koeienmest gingen over dit… lees meer >>
