Ik wist niet of het voor militairen nog verboden was om hun dienstkloffie in het openbaar te dragen, maar deze veteraan zat gewoon met donkere baret met wijnrood embleem twee stoelen voor mij in de trein. Op het embleem een Popye anker, maar dan uitgebreider, in goud. De baretman kreeg telefoon, een rinkel zonder poespas. Hij zei: oh, je bent er al. Ik ben bij Delft, ik zie je zo. Toen hij net voor het… lees meer >>
Ik had mijn ogen niet nodig, toen R op Sinterklaasavond in de maanverlichte duisternis aan de verkeerde kant van de zwart geteerde schuurdeur naar de klink zocht. Mijn hand wist waar en op welke hoogte de ring zat, als iemand mij had gevraagd om die deur te tekenen had ik waarschijnlijk geen ring op de bovenste helft van deze deur aangebracht, maar in mijn hand zat die informatie en draaide vanzelf naar rechts en binnen ging… lees meer >>
Ik zag hoe Brecht van Kassa de zogenaamde slimme thermostaten glimlachend de grond in boorde. Je kon het ding koppelen aan de gps van je telefoon en als je dan in de buurt van je huis kwam wist de thermostaat dat ook en begon de kachel op te stoken, ook al sjokte je nog een half uurtje rond in de super om de hoek, twijfelend tussen broccoli of pizza, en werd je nog een kwartiertje… lees meer >>
Ik at een peer die perfect was, de schil helemaal geel, optimaal sappig en onmiddellijk was daar de oom, die vroeger iedere dag bij ons was, die de beste peren raapte en plukte van de perenbomen in onze tuin en mij alleen de beste stukjes had gevoerd. Maandag, toen ik een nog niet helemaal rijpe peer at, gebeurde er niks. Het was een geheugenverbond, die oom en de perfecte peer. Kahneman schrijft in Ons feilbare… lees meer >>
Ik hoorde dat de Hema de online bestelde pakjes niet op tijd bij Sint op het dak kon krijgen. Ik dacht: dat komt omdat de leveranciers voorzichtig geworden zijn, eerst betalen, dan leveren, dat werk. Het ging niet goed met de Hema. Vandaag zei de Hema in de krant dat het kwam door ongekend succes van de online-aankopen. Later zou er nog wel een reconstructie komen van hoe het echt zat eind 2014 met de… lees meer >>
Ik vroeg mijn broer, die zei dat zijn tenen na drie uur heel koud waren geweest, of hij geen verwarming in zijn trekker had. Hij zei dat hij de paddestoelen kapot had geëgd met de David Brown, de lichtste trekker die hij had, om de grond luchtig te houden, maar dus ook zonder cabine. Mijn broer was een van de dertien boeren die het felbegeerde quinoa had geteeld. Mijn oom en tante hadden op Omroep… lees meer >>
Ik zag telefoontoestellen met draaischijven en lekker grote cijfers. Zonder mijn vinger in zo’n gaatje te steken kon ik het zachte tikken van de draaischijf horen. Het leek een tijdmachine, dit voormalige PTT-lab in Leidschendam. Onder de vijfentwintig kende niemand meer de spanning die dat ene apparaat in de woonkamer of de gang met zich bracht, het met rode oortjes meeluisteren als je ouders een moeilijk gesprek voerden, het eindeloze wachten tot iedereen weg was en… lees meer >>
