Mijn boekwinkeltje De leestuin bestaat nu bijna zes weken en de eerste bestelling kwam na drie dagen. Ik rende de trap af en riep: ‘Ik heb een bestelling, ik heb een bestelling!’ Mijn eerste klant kocht Kevin Phillips’ The Politics of Rich and Poor. Wealth and the American Electorate in the Reagan Aftermath en kwam uit Vollenhove. Ik pakte de kaart erbij en zocht Vollenhove op. Waar was ook alweer het moederbedrijf van mijn boekwinkeltje… lees meer >>

De intercity reed niet meer om het kwartier naar Utrecht, maar om het half uur. Covid-19. Ik was weer even terug aan het begin van deze eeuw toen ik vrijwel dagelijks op dit perron stond en er nog geen digitale reisplanner was en ik ‘s ochtends Teletekst raadpleegde of naar de verkeersberichten op de radio luisterde om te weten of er wat aan de hand was op ‘mijn’ traject en het desondanks best eens voorkwam… lees meer >>

In het tweede hoofdstuk van Albert Camus’ De pest vallen de ratten dood neer. Eerst ligt er één op de overloop in het gebouw waar dokter Bernard Rieux zijn spreekkamer heeft – de concièrge die de rat weghaalt, zegt dat het onmogelijk is dat in ‘zijn’ gebouw ratten leven –, maar al snel liggen er drie dode ratten, daarna tientallen. Overal in het gewone stadje Oran vallen de ratten dood neer, de kranten schrijven over… lees meer >>

De jongste telg in mijn familie en de enige die nog niet was uitgevlogen, heeft sinds half september de sleutel van een echt huis. Een paar weken later, toen zij en haar vriend nog aan het verven waren en er op haar werk, een verpleeghuis, corona uitbrak, legde ze er een matrasje op de grond om in een soort van quarantaine te gaan. Uitvliegen kan gek gaan. Achttien bewoners ziek, van wie acht overleden, achttien… lees meer >>

‘Moeten we nog naar de winkel?’ vraagt R. Het is een uurtje of vier. Ik zeg dat het afhangt van wat we gaan eten. Ik open de groentela. ‘Waar heb je trek in?’ vraag ik. ‘Paprika’s, rode bietjes of romanesco?’ Er zaten deze week ook nog zoete aardappelen in het groentepakket, maar die hebben we al op. ‘Wat ga je maken met die bietjes?’ vraagt R. Ik scan de recepten in mijn hoofd, bietjes en… lees meer >>

Omdat we meestal tussen negen uur en half tien ‘s avonds klaar zijn, kon de ensembleles van gisterenavond doorgaan. Maar na ons ging de deur van het enorme lesgebouw met hoge leslokalen, looproutes, desinfectiepompjes, triage aan de deur en mondkapjesplicht voor twee weken op slot. R die ons lesgeeft zei dat de hele dag vergaderd was over een definitie: was dit een openbaar gebouw, zoiets als een bibliotheek? Ja, was de conclusie. Het leek me… lees meer >>

Ik bekeek de Twitter-tijdlijn van Maarten van Rossem. De berichtjes hadden een vaste opbouw. Er was een actuele vraag die nieuwsgierig maakte naar een antwoord en dan volgde een link naar een lekker lang beschouwend artikel of een kloek historisch achtergrondverhaal dat in het blad De Maarten was verschenen. Onder ieder berichtje stond de raadselachtige zin ‘Het volgende materiaal bevat mogelijk gevoelige content.’ Ik klikte op de knop BEKIJKEN en zag een foto van Trump.… lees meer >>