Ik had het goed ingeschat, twintig minuten fietsen, de vriend stond al onder de loopbrug van Plaswijckpark te wachten. Boven ons opgewonden kindervoetjes. Hoe lang geleden was het dat mijn nichtjes nog klein genoeg waren om in de vijver met de zwanenbootjes een woeste zee te voelen, om hun auto’s door de verkeerstuin te trappen als doorkruisten ze een heuse stad, om ‘aah wat lief’ te fluisteren bij het hok van de wasbeertjes? Welke kant op?… lees meer >>
Ik pakte de snoeischaar, de druif was in korte tijd weelderig in blad gekomen, maar wilde ik trossen kunnen oogsten, dan moest de schaar er drastisch in. De pas gezaaide rucola stond al boven, ook een paar peterselieplantjes die ik rondom de dahlia’s had gezaaid, lieten een speldenprikje groen zien. De nieuw geplante clematis sloeg goed aan, dikke knoppen beloofden grote bloemen. In de yucca’s, ooit twee stuks die om de beurt bloeiden, waren drie… lees meer >>
Ik vroeg of het moeilijk was, Chinees. De jongen naast mij was met zijn schoolklas joelend en duwend ingestapt, twee stations terug. Een paar minuten was de trein tot boven de bagagerekken gevuld met opgewonden kinderstemmen, maar niemand houdt dat lang vol, en nadat iedereen ergens een plek had gevonden, was er ook af en toe rust. Met om de paar seconden een korte opleving, bijvoorbeeld toen ene Thomas omhoog klom in een paal en… lees meer >>
Ik wist niet hoe nauw ze het namen, die eerste week dat het groente-, fruit- en tuinafval apart werd opgehaald, maar dat bleek heel serieus. Een nieuwe vuilniswagen met ‘Als de dag de nacht vraagt nog even te wachten / luistert de nacht soms’ van dichter Mustafa Stitou op de zijkant, reed achteruit de straat in, de chauffeur controleerde alle bakken, wie het niet had begrepen kreeg een briefje onder de klep, twee knullen haakten… lees meer >>
Ik zei tegen de vriend die belde dat ik de keukenvloer aan het poetsen was. ‘Krijg je bezoek?’ vroeg hij. Bij de groentevrienden kocht ik komkommers, een rijpe mango, een rode ui en een limoen. Ik ging een curry maken, op internet had ik het recept van een Indiase salade gevonden. De dressing bestond uit limoensap, geraspte limoenschil en vissaus. Sojasaus kon ook. Allebei had ik niet: flesjes met te veel overbodige ingrediënten. Ik deed… lees meer >>
Ik vond het slim dat er een hoofdelijke stemming was gevraagd, zo kwamen alle namen nog één keer langs – mannelijke senatoren alleen met hun achternaam, vrouwelijke met het voorvoegsel mevrouw – en konden de vertrekkende senatoren hun stem voor een laatste keer laten horen. De nestor met op de kop af vijfentwintig zittingsjaren sprak namens hen. Hij memoreerde zijn voorganger, die vijfentwintig jaar geleden ook als langstzittend Kamerlid (SGP’ers hebben Ausdauer) mocht spreken namens… lees meer >>
Ik las over een onderzoek van de Universiteit van Ulm (Duitsland) en downloadde de app Menthal (en om erover te kunnen schrijven zocht ik op mijn telefoon de vervoeging van downloaden op). De app houdt precies bij wat je doet met je mobiele telefoon, hoe vaak, hoe lang. Het heeft iets paradoxaals, alsof je een klomp boter in huis takelt om minder vet te gaan eten. Nu eet ik niet vet zomin als ik mijzelf… lees meer >>
