Ik had met de growkit gezeuld zoals een moeder met haar baby die maar niet stopt met huilen. Het was wekenlang zoeken geweest naar een plek onder de 21 graden, ik had het popcornemmertje zelfs twee keer een paar dagen in de koelkast gezet. Volgens alles wat ik had gelezen had ik nu al bezig moeten zijn met een nieuwe groeicyclus of op zijn minst met een tweede oogst. Sinds een week (of twee?; hoe… lees meer >>

De enige terroristen die Nederland heeft gekend, zei mijn oude leermeester in Arminius tijdens de Nacht van de Dictatuur, waren de Molukkers. Viel het landsbestuur door de Molukse gijzelingsacties in de jaren zeventig van de vorige eeuw ten prooi aan massahysterie? Ging het massaal de bevolking afluisteren en bespioneren, grondrechten verkwanselen, zoals nu onder het mom van de dreiging van jihadisten? Nee. Werd Simon Tahamata uit Ajax gekickt? Nee, hij maakte zijn debuut in het eerste… lees meer >>

Ik had het water dat mijn stad haar naam had gegeven, nog nooit zo hoog zien staan hier bij de meren. Voor het eerst keek ik ernaar zoals Chinezen tijdens een eerste bezoek aan Nederland naar onze polders kijken: staand op een dijk met aan de ene kant water dat bijna reikt tot aan hun schoenzolen en aan de andere kant een zeker twee meter lager gelegen polder, die droog is. Ik was hier lang… lees meer >>

Yes, Liny is back, zei Renate. Dat vond ik zelf ook na de vorige twee plumpuddingsessies na de vakantie. Alleen de beenspieren aan de achterkant wilden nog niet op lengte komen. Die achterkant was mijn achilleshiel. Misschien moet ik me Chinees laten oprekken, zei ik, zoals Chinese ouders met hun kinderen doen om ze meer richting Europese lengte te krijgen. Ach, zei Renate, extreme souplesse is ook niet alles, super soepele mensen zwiepen bij de… lees meer >>

Misschien was niemand het van plan. Of een enkeling. Maar toen gingen de straten op de schop, het riool, de trottoirs, en kwamen de nieuwe stoeptegels een paar centimeter hoger en verderweg van onze voortuinen te liggen. Alhoewel de rioolwerzaamheden gepaard gingen met forse wateroverlast en onbestrate tuinen aantoonbaar kunnen helpen bij het kanaliseren van stortbuien, weerhield dat mijn buren niet van een plotseling groot enthousiasme om alle groen af te voeren en vrachtwagens met… lees meer >>

Omdat ik Kinderen van Brezjnev van Sana Valiulina wat te uitgesmeerd vond, legde ik het even terzijde. Ik las een paar andere boeken, begon in Robert Musil, maar omdat het me niet eens lukte traag maar gestaag door zijn Man zonder eigenschappen heen te komen, nam ik Valiulina weer ter hand. In deel 2 voert ze Bolleboos op, de jongen die in een kwartier zijn eigen wiskundewerk afheeft en de rest van de les besteedt aan… lees meer >>

Tussen de buien door plukte ik twee frambozen en drie bramen. De dahlia’s bloeiden uitbundig, zelfs de stengel die tijdens de zware storm was afgebroken en die ik had teruggezet zou gaan bloeien, daarvan was ik overtuigd. De druiven waren in een week tijd flink richting blauw gekleurd. Nog een klein beetje geduld. ‘Gut Ding braucht Weile,’ zei de jongste van onze Duitse gasten gisterenavond, al ging dat over de vorderingen van mijn boek. lees meer >>