In de VPRO-gids schreef Arnon Grunberg dat zijn moeder hem had behoed voor een beugel door principieel tegen zowel de speen als duimen te zijn. Alhoewel ik geen harde getuigenissen heb, weet ik zeker dat ook mijn ouders tegen de speen en het duimen zouden zijn geweest áls wij daar een neiging toe hadden gehad. Toch behoedde het ons niet voor de beugel. Sterker. Mijn vader vond de beugel een vernuftige technische vinding: het bracht… lees meer >>

‘Kijk,’ zei ik tegen Renate, ‘als ik vrienden met zonen in een bepaalde leeftijd mag geloven, dan kunnen jij en ik met één of twee telefoontjes in de juiste kringen alle soorten wapens thuis afgeleverd krijgen. Als we maar betalen. Voor een drukke plek hoeven we ook niet ver te zoeken. Je zou het een wonder kunnen noemen dat, gezien het ogenschijnlijke gemak, het niet veel vaker gebeurt, zo’n verschrikkelijke aanslag. Het bewijst maar weer… lees meer >>

Jonge meiden met kort haar zie je eigenlijk niet meer, zei Stacy. ‘Als er al eentje langskomt, dan is het meestal…’ Stacy dacht na. ‘Een alto?’ vroeg ik. ‘Eentje die niet bang is anders te zijn?’ Ze knikte. ‘Als ze een jaar of twintig zijn dan beginnen sommigen het zat te worden, alles op een lengte, het is ook saai. Niet dat het er gelijk vanaf gaat, maar dan mogen er lagen in of een… lees meer >>

De groentevriend was naar de nieuwste James Bond geweest. 2,5 uur duurde de film. Hij was niet in slaap gevallen. De jongen die is aangenomen om met de bakfiets groente en fruit bij mensen thuis te bezorgen, kreeg de opdracht de vloer te boenen. ‘Dit stuk,’ gebaarde de groentevriend, ‘van voor naar achter.’ Ik zag de jongen klaar staan met een emmer en een bezem met fijne korte haren. Hij aarzelde waar te beginnen. Was… lees meer >>

‘Als je vrede wilt, bereid je dan voor op oorlog,’ haalt een Poolse militair afgelopen zondag een Latijns gezegde aan in de televisieserie Het Duitsland van mijn moeder van Britta Hosman. Hosman stuit op het groepje Poolse militairen nabij een klein Pools dorp, niet ver van het landgoed waar Hosmans moeder vierenzeventig jaar geleden is geboren. Dat landgoed lag in Oost-Pruisen: vanaf eind achttiende eeuw verbonden met de rest van het Duitse rijk, na de… lees meer >>

Vorige week tijdens de dansvoorstelling Co(te)lette van Ann Van den Broek, die begon met drie dansers op hun knieën, de billen in een minutenlange heen en weerbeweging naar het publiek, maakte ik me aanvankelijk vooral zorgen over de pijn aan hun knieën. Volgens de flyer gaat het stuk over ‘vrouw en vlees, schoonheid en vergankelijkheid, rauw en teder’. Op een gegeven moment wordt een naakte danser door de twee andere vrouwen opgetild en weer neergekwakt,… lees meer >>

– ‘Hé slimme student, hoe laat zie ik je morgen verschijnen?’ – ‘Ehh, eerst beetje slapen hoor.’ – ‘Ik start om 10 uur.’ – ’12 uur?’ (!#**?*?#?!) – ‘Hoeveel tijd hebben we dan?’ – ‘3 uur.’ (!#?*?#?!) – ‘Hoeveel opdrachten wil je er doorheen jassen? Hoeveel tijd vergt een opdracht? Aantal opdrachten x minuten = …?’ – ‘Denk dat 3 uur wel genoeg is.’ – ‘Genoeg voor …?’ – ‘Dan ben ik er iets over… lees meer >>