In Sandro Veronesi’s XY uit 2010 komen nabij het afgelegen Noord-Italiaanse bergdorp San Giuda elf mensen om het leven, alle door verschillende oorzaken, alle op hetzelfde tijdstip. Omdat het gebeuren volstrekt onverklaarbaar is – wetenschappelijk, met de rede – komen Justitie en de regering na veel tijd en onduidelijkheid met een officiële verklaring: een terroristische aanval uit islamitische hoek, met elf slachtoffers, en een gekidnapt meisje. De pastoor van het bergdorp die als eerste op de… lees meer >>

Heel even zagen we een parallel. Mijn zwager wees op het affiche ‘Nederland-Duitsland gaat niet door’ in het schitterende boek Rotterdam van Jan Oudenaarden en Rien Vroegindewij, dat ik uit een zeer attent hart had gekregen. Op 29 november 1938 verbood de Rotterdamse burgemeester Oud de voetbalwedstrijd Nederland-Duitsland, die op 11 december in het nog maar anderhalf jaar oude Feijenoord-stadion gespeeld zou worden. ‘Ter voorkoming van verstoring van de openbare orde’. Daar hield de parallel op. In… lees meer >>

‘Voor het publiek doen Westerse regeringen alsof ze in oorlog zijn met jihadisten, maar in het veiligheidsdomein konden ze het altijd prima met elkaar vinden,’ tekent Ghassan Dahhan op uit de mond van de Britse terrorismedeskundige Alastair Crooke in een zeer lezenswaardig artikel in Trouw van 21 november. Uitreizende Syriëgangers vertelden de Britse en Franse geheime diensten dat ze vertrokken om Assad te bevechten. Ze werden niet tegengehouden. ‘Zolang de jihadisten zich bezighielden met het… lees meer >>

Hij had niet gedacht dat corruptie ook in Nederland, laat staan in zo’n dorp in de polder voorkwam. Maar het was er. Net als de vorige keren maakte de kok aan het einde van de avond zijn rondje langs de tafels en bij ons ging het dus over corruptie. De kok, net dertig geworden en als altijd één bonk tomeloze energie, had de ruimte onder het restaurant voor 2,5 ton verbouwd tot feestzaal, af te… lees meer >>

Ze waren fantastisch ingeburgerd, het oudere toeristenechtpaar met een zwaar Spaans accent door hun Engels. Aan de grootte van hun koffers (twee tot heuphoogte, eentje formaat weekkoffer) schatte ik ze op intercontinentaal, type: de eenvoudigere buren van Maxima’s ouders. Ze hadden allebei een ov-chipkaart, toch weigerden de stationspoorten. Ze vroegen of ze met me mee mochten door mijn geopende poort. Gaat uw gang, zei ik. Sinds we als land steeds minder maken, moeten we de gulle… lees meer >>

Schmidt Zeevis uit Rotterdam is helemaal naar hier gereden om vis te leveren, op de zijkant van de bestelbus reclame voor de Keith Haring-tentoonstelling in de Kunsthal. Ik zie een schoolklas bij de zebra, de juf wil beslist deze tram halen en even later klinkt het hoge gebabbel van groep vier of vijf. Ze doen dit vaker, zonder aansporingen lopen ze door naar achteren om ruimte te maken voor iedereen die nog gaat instappen. Als… lees meer >>

Ze hadden bij geschiedenis geleerd over het Romeinse Rijk. Was het ook in Nederland? vroeg de jongste van de tweeling. Tot halverwege. Ik tekende Nederland in de lucht en trok halverwege een streep. Tot de Rijn, zei de oudste. En hier in Leiden? vroeg de jongste. Hier zijn toch restanten van een kasteel gevonden? vroeg ik mijn zwager. Wanneer was het Romeinse Rijk? vroeg de oudste. Ik dacht na. Van 500 voor Christus tot 500… lees meer >>