Bij de groentevrienden kochten we soepgroenten, bij Albert Heijn een stokbrood. Ik fruitte een sjalotje en een verse knoflookteen, roerbakte de soepgroenten even mee, deed er een blik fijngesneden pruimtomaten bij, roerde alles door elkaar, haalde twee bouillonblokjes uit hun goudkleurige jasje, gooide ze in de pan en overgoot alles met een liter heet water. Even koken, gas uit. Bikini aan, badlaken in de fietstas. Deze keer zwom ik onder de ballenlijn door. In de… lees meer >>

De ligstoel onder de amberboom naast de tuintafel, dichtbij de schutting, geen kans voor de zon, ideale waarneempost. De lichtgroene vruchten hangen roerloos aan de framboos, iedere dag een paar meer en een beetje groter, de handvol uitlopers aan de aardbeienplanten moeten er nodig af en in een lege pot, een vierde dahliaknop toont haar rozerode weelde. Wat er niet is: een merel die drinkt uit de vijver, een duif klapperend achter een andere duif… lees meer >>

In De ondraaglijke lichtheid van het bestaan van Milan Kundera gebeurt veel. Wat al gebeurd is, is dit. Tomas, een van de hoofdpersonen, is tien jaar daarvoor gescheiden van de vrouw met wie hij twee jaar samen was en een kind heeft. De rechtbank wijst het kind toe aan de moeder, Tomas mag het kind elke tweede zondag zien, de moeder verzint op iedere zondag van de vader met de zoon een smoes. Tomas beseft… lees meer >>

Regen, heel veel regen. Ik vroeg mijn broer of hij blij was. Maandag, toen ik een rondje met hem meereed op de combine, had hij voor zondag regen besteld. Niet dat hij regen nodig heeft, het verschaft hem een alibi om thuis te werken. De combine moet schoon. Een boer die op een stralende dag niet in het land is, heeft buikpijn. ‘Als het maar niet te hard gaat waaien,’ schreef hij. De meeste quinoa is rijp, de… lees meer >>

Superdruk bij Albert Heijn, zei R. Langs het water rustig. De middag was net begonnen. In de lucht het spel van wolken die voor de zon schoven, de harde wind die ze weg blies, de zon die mijn huid weer opzocht en een tint donkerder probeerde te maken. Was dit een zondag dan zou het oppassen geblazen zijn met de groepjes racefietsende mannen, de gezinnen met kinderzitjes voor en achter en slingerende kinderfietsjes, zoevende oudjes… lees meer >>

Het slaapkamerraam – met hor – wagenwijd open, de deur dicht. Zwangere muggen hebben ons bloed nodig voor hun kroost. De kier onder de deur, 1 centimeter, verraadt onze lichaamswarmte kennelijk niet. Na middernacht altijd een of twee motoren die op de kaarsrechte weg verderop het gas helemaal opendraaien. Maar nooit zo lang als een mug ’s nachts bij mijn oor kan zoemen. Houden ze geheime wedstrijden? Ik liet Z zien hoe ze geld kon… lees meer >>

Niet langer zelf iets verzinnen. De groentevrienden zijn terug van vakantie, de groentetas van Odin ook. Daarin onder andere bietjes. In het prachtige kookboek Spuntino – van een Londense restaurateur die zich laat inspireren door New York – een salade van bietjes, waterkers, pistachenootjes en ricotta salata met sherryazijndressing. Ik begon met de bietjes te koken in water met wat zout, suiker en rodewijnazijn. Dat duurt een uurtje waarin ik rustig de tijd had om… lees meer >>