Regen, heel veel regen. Ik vroeg mijn broer of hij blij was. Maandag, toen ik een rondje met hem meereed op de combine, had hij voor zondag regen besteld. Niet dat hij regen nodig heeft, het verschaft hem een alibi om thuis te werken. De combine moet schoon. Een boer die op een stralende dag niet in het land is, heeft buikpijn. ‘Als het maar niet te hard gaat waaien,’ schreef hij. De meeste quinoa is rijp, de zaadjes zitten los, een flinke wind neemt ze zo mee. Oogsten kan pas als de combine ontdaan is van alles wat riekt naar tarwe. Geen gluut mag er straks in de houten kisten vol glutenvrije quinoazaden worden gevonden. ‘En die striemende regen?’ vroeg ik. ‘Hopelijk blijven de korrels plakken,’ schreef hij.