M had de methode zelf ontwikkeld, de therapie met klei. En al wist ik niks van beeldende therapie, ik snapte onmiddellijk dat er niks zo direct is al klei: je hebt je handen en die klei. Bij verf zit er toch een kwast tussen, en ook als je direct je vingers of voor mijn part je neus of je tenen in de verf doopt, dan is er altijd nog papier nodig, of een doek of… lees meer >>

Het lijf is in de lange warme zomer gewend geraakt aan dertig, zelfs veertig graden en nu voelt twintig graden in de keuken kil. ‘Brrr,’ zegt R die zijn handen tegen elkaar wrijft en aan het puntje van zijn neus voelt. We hoeven alleen maar het klepje van de thermostaat omhoog te klappen, het wieltje naar de dagstand te draaien en een temperatuur te kiezen die boven de huidige ligt en dan slaat boven in… lees meer >>

Misschien kon ik het ooit als kind: met platte voeten gehurkt op de grond zitten. Ik heb er geen herinnering aan, er zijn ook geen foto’s die als bewijs kunnen dienen. Wat ik wel weet is dit. Zodra ik in de afgelopen dertig jaar een kind of een volwassene in deze gehurkte positie zag, voelde ik jaloezie en zei ik tegen mezelf: die mensen zijn uit andere klei gebakken. Soms deed ik een poging, maar… lees meer >>

De eerste keer dat Noorwegen langskwam op deze zaterdag was ’s ochtends. Ik stond in de deuropening van de kerkzaal te luisteren naar een volwassenenkoor en een kinderkoor toen P me op de schouder tikte. P, die ik heb leren kennen via de hoboïste in het ensemble waarin ik vroeger speelde, stond verderop in de hal met een stand van zijn werk voor vluchtelingen; alles en iedereen die dit gebouw gebruikte, presenteerde zich vandaag. Vóór… lees meer >>

Met een bananenschil en vier gebruikte koffiepads liep ik naar de composttoren. Ik haalde het deksel van de bovenste emmer, scheurde de pads open, verdeelde de koffie samen met de bananenschil over het eerder gedeponeerde groenvoer waarvan ik nog niet echt kon beoordelen of de wormen er al soepel doorheen gleden en er van sabbelden, of ze al bezig waren om de celwanden van het groente- en fruitafval te breken en het vrijgekomen water en… lees meer >>

Omdat ik het nog nooit aan de hand heb gehad, had ik het niet in de gaten. Ik dacht dat de witte plekken op het blad van de nieuwe planten restanten waren van het plantenvoedsel dat ik door het water in de gieter had gedaan. Het was zonnig toen ik de nieuwe aanplant begoot. Maar de witte vlekken werden groter en zaten alleen op de Phloxen; niet op de Dikke Floskes, niet op de Lobelia’s… lees meer >>

De jaren dertig van de vorige week, het midwesten van de Verenigde Staten. Na jaren van grootschalige monocultuur teisteren droogte en wind de boeren in het midwesten. Alles wat grond en water zou kunnen vasthouden is weggehaald, omgehakt, iedere vierkante centimeter is aangewend voor de productie en als de genadeloze zon de bovenste laag aarde tot stof droogt en de wind het stof meeneemt en de dagen in duisternis hult, en als dan de mais-… lees meer >>