Plantenzorg

Omdat ik het nog nooit aan de hand heb gehad, had ik het niet in de gaten. Ik dacht dat de witte plekken op het blad van de nieuwe planten restanten waren van het plantenvoedsel dat ik door het water in de gieter had gedaan. Het was zonnig toen ik de nieuwe aanplant begoot. Maar de witte vlekken werden groter en zaten alleen op de Phloxen; niet op de Dikke Floskes, niet op de Lobelia’s Blaue Auslese die trouwens nog prachtig blauw bloeien, en die ik tegelijk met de Phloxen in de grond had gezet en begoten. Dus ging ik zoeken op internet en las ik dat Phloxen gevoeling zijn voor meeldauw. Echte meeldauw zit op de bovenkant van het blad, valse meeldauw op de onderkant. Ik bekeek de foto’s. Ja, het leek erg op wat ik zag op mijn Phloxen. Toen ging ik weer zoeken en vond ik wat ik zocht. Ik pakte de plantenspuit en de kleine maatbeker. Ik mat 200 milliliter melk af en 300 milliliter water. Uit het gootsteenkastje pakte ik de kleine knaloranje trechter, zette die op de plantenspuit, goot het water en de melk er doorheen en schudde even flink met de plantenspuit. Toen ging ik met een fijne schaar, een plastic zakje en de plantenspuit naar de tuin. Eerst knipte ik alle aangetaste blad weg en zorgde ervoor dat ieder ziek blaadje, ieder frummeltje met schimmel in het zakje belandde, daarna spoot ik de phloxen van alle kanten onder het melkmengsel. Het zakje met het aangetaste blad gooide ik in de keuken in de afvalbak, de schaar reinigde ik grondig. Al deze handelingen zijn nu ruim een week geleden en de Phloxen bloeien ondanks hun bijna kaalgeknipte stengels mooi roze. Ik had gelezen dat als het leed na tien dagen niet geleden was ik de behandeling kon herhalen. Ik twijfel of het minuscule wit dat ik zie melkresten zijn of nieuwe meeldauw, daarom meet ik weer melk en water af en spuit rijkelijk.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.