De kleine zonnebloem heeft nog een stuk of acht knalgele bloemen met een glanzend diepbruin hart. De framboos verrast nog iedere week met een rijpe vrucht. De vlinderstruik maakt nieuwe blaadjes in de oksel van oudere blaadjes, de knalroze bloemen van de grote leeuwenbek zijn bijna weg, het siergras bloeit. Ik pak een emmer, draai het kraantje van de regenton open, vul de emmer, loop ermee naar de vijver en pluk de twee fonteinen uit… lees meer >>

M die net is binnen komen hollen, haar bril nog beslagen van de overgang van het fietsen naar dit repetitielokaal, hoeft eigenlijk nooit het mondstuk van haar klarinet een stukje in of uit te doen als onze ensemble-docent een A op de piano aanslaat en zij haar stemtoon blaast. Ze is er gelukkig weer. Ze speelt goed, noten, tempo’s, ritmes, ik geloof niet dat ze er voor hoeft te oefenen. Ik geloof ook niet dat… lees meer >>

De vader van mijn moeder zou vandaag honderdtwaalf zijn geworden. Toen R en ik twintig jaar geleden trouwden, leefde hij nog. Hij vond het prima dat wij zijn geboortedag tot onze huwelijksdag maakten. De feestelijkheden liet hij aan zich voorbij gaan: te inspannend. Ik pak de twee zwarte fotoalbums die een heuse fotograaf van de feestdag samenstelde, maak hier en daar een foto van een foto, en stuur mijn jongste nichtje, die toen vier was… lees meer >>

Het is iets voor vijven in de ochtend. Ik ben even wakker. Ik check mijn telefoon, geen app-berichtje. Om vijf uur moet vriendin Z opstaan. Ze heeft het me voorgerekend. Half acht beginnen op haar werk betekent om half zeven vlug vlug vlug naar de metro haasten, betekent vanaf half zes douchen, aankleden, kiezen wat te doen met het haar, ontbijten, koffie zetten, brood klaarmaken voor de pauze, betekent om tien over vijf beginnen met… lees meer >>

Het wormenhotel bestaat veertien maanden. Toen de eerste lockdown kwam en in de bovenwereld alles op slot ging, bleef het hotel gewoon open. Eten bleef geserveerd worden en het gastenaantal groeide gestaag, misschien omdat er elders zo weinig vertier was. De aantallen slapers en eters explodeerden zelfs toen een maand voor de tweede semi-lockdown de grote verhuizing van drie emmers naar acht kloeke bakken gereed kwam. Na de verhuizing sloot de directie een contract met… lees meer >>

Mijn boekwinkeltje De leestuin bestaat nu bijna zes weken en de eerste bestelling kwam na drie dagen. Ik rende de trap af en riep: ‘Ik heb een bestelling, ik heb een bestelling!’ Mijn eerste klant kocht Kevin Phillips’ The Politics of Rich and Poor. Wealth and the American Electorate in the Reagan Aftermath en kwam uit Vollenhove. Ik pakte de kaart erbij en zocht Vollenhove op. Waar was ook alweer het moederbedrijf van mijn boekwinkeltje… lees meer >>

De intercity reed niet meer om het kwartier naar Utrecht, maar om het half uur. Covid-19. Ik was weer even terug aan het begin van deze eeuw toen ik vrijwel dagelijks op dit perron stond en er nog geen digitale reisplanner was en ik ’s ochtends Teletekst raadpleegde of naar de verkeersberichten op de radio luisterde om te weten of er wat aan de hand was op ‘mijn’ traject en het desondanks best eens voorkwam… lees meer >>