Ik zag hoe onder druk alles vloeibaar werd. Zo ging het heel vaak in die Kamer met die groene bankjes. Er was een dag voor uitgetrokken, voor het opheffen van de sociale werkvoorziening en voor allemaal strenge regels voor gemeenten richting mensen met een uitkering. Er waren een ochtend en een middag nodig voor alle vragen die de partijen nog hadden. Er werd veel en vaak gevraagd om monitors en thermometers en evaluaties en onderbouwing.… lees meer >>

Ik was de dag heel anders begonnen. Het was al ver in de middag toen ik pas het stukje van Jan van Mersbergen las en Grunbergs Voetnoot op de voorpagina van de Volkskrant. Het kwam door de deadline. Morgen was het debat in de Eerste Kamer over de kwetsbaarste leden van de beroepsbevolking en hun werk. Van de sociale werkvoorziening zou de deur op 1 januari worden dichtgegooid en de vraag was hoe deze mensen… lees meer >>

Ik zag een leeg trambankje. Mijn oom en R schoven erin, daarachter was een halfleeg bankje, er zat een meisje met zwarte golvende haren en lichtbruine ogen, ze stond op en zei: ik ga daar wel even zitten en ze ging op een enkel stoeltje zitten en mijn tante zei: da’s ook aardig. Op de wandel- en fietsbrug van Katendrecht naar de Wilhelminapier zei mijn tante sorry tegen een jongen op de fiets die even… lees meer >>

Ik leerde van mijn tante dat de Nederlanders maandag weer moesten voetballen en mijn oom zei dat hij mijn nieuwe website op de iPad niet met zijn vingers kon vergroten. Mij restte niks anders dan hen wegwijs te maken in de werking van de ov-chipkaart, daar had ik verstand van, ze hadden de kaarten al vier jaar, voor het geval dat, maar nog nooit gebruikt, de kaarten brandden als het ware in hun zakken om… lees meer >>

Ik zei dat als het nu geen 2014 was maar 1954 ze op een paar stappen van haar huis op de stoomtram had kunnen stappen en naar hier had kunnen reizen. Echt?! Ze zei het zoals alleen achttienjarigen dat kunnen zeggen. Zo’n prachtige mengeling waarin verwijt zit, verwijt dat ergens in die tussenliggende jaren de tram was opgedoekt, zoals alles in het leven speciaal leek te veranderen om haar generatie dwars te zitten; ergernis, ergernis over… lees meer >>

Ik stond op om de vuilnisbak aan de straatkant te zetten. Nu de wijk halverwege open ligt vanwege de rioleringsmannen komt de wagen die anders altijd ’s ochtends vroeg de achterste helft van de wijk doet of de oostelijke helft, dat weet ik eigenlijk niet, nu al heel vroeg bij ons. Meestal hoor ik de vuilniswagen van ver aankomen door die allesdoordringende achteruitrijpiepjes, maar deze weken is ons huis al vanaf zeven uur ’s ochtends vergeven… lees meer >>

Ik zag haring liggen, ‘nieuw’ stond erbij, maar ik was hier om brood te kopen. Het was pas kwart over elf. Mijn zus schreef dat ze die tv onder het stof van de oma van haar toenmalige vriendje die ze aan mij gaf toen ik op kamers ging en waarover ik gisteren schreef, helemaal vergeten was. Ze dacht dat ons hoofd vanzelf dingen wiste, zodra er nieuwe dingen bij moesten. Omdat je harde schijf anders te… lees meer >>