Ik begreep de ontslagen FBI-directeur Comey onmiddellijk toen hij uitlegde hoe hij al zijn concentratie had gebruikt om direct na afloop van de ontmoetingen met Trump zo precies mogelijk op te schrijven wat er was gezegd. Een paar Republikeinse senatoren van de onderzoekscommissie probeerden het nog. Waarom had Comey niet tegen de president gezegd dat hij een ongelikte beer was? Zij hadden duidelijk hun geheugen nooit onderzocht. Het is het een of het ander: óf… lees meer >>
Nu de tuinmannen het grote werk hadden gedaan, kon ik aan de slag met het kleine. Vegen, de afgeknipte druivenranken in de container doen, mos en klein onkruid tussen de tegels weg schrapen, wel voorzichtig, want de gehoornde klaverzuring met zijn roodbruine klavertje-vierachtige blad en een piepklein geel bloempje moet juist blijven. De grote tegels liggen na tien jaar niet meer helemaal vlak, kleine hoogteverschillen. Die gehoornde klaverzuring maskeert in al zijn kleinheid de onregelmatigheden… lees meer >>
Zout, zei de arts van het Erasmus MC, is het nieuwe roken. Ersin Kiris van de Keuringsdienst van Waarde en deze weken van het programma Broodje Gezond liep dapper naast de arts met in zijn hand aan een hengsel iets wat leek op een grote thermosfles. Het is nog warm, zei Ersin, en overhandigde zijn urine, anderhalve liter, verzameling van een etmaal. We hebben twee gram zout per dag nodig. Meer is schadelijk. Dat de… lees meer >>
Andere tuinen hebben hoge bomen, wij hebben water. De merels drinken het liefst aan tafel, uit de schotel. De houtduif loopt over de tegels naar de rand van de vijver. Ik zit op nog geen meter. Hij steekt zijn snavel door de gaten van de brug, maar het water staat laag, daarom doet hij een paar passen opzij, tussen de potten door, waar geen brug is, waar hij dieper kan bukken. Ik zie ‘m slikken.… lees meer >>
Vorig jaar twee trossen witte druiven. Nu tel ik er meer dan ik vingers heb. In aanzet nog, de vruchtjes zijn tien keer kleiner dan een speldenknop. Gesnoeid heb ik deze winter niet. Het blad is overdadig, iedere dag nieuwe, langere ranken. De schemer valt. Niemand meer buiten. Of net zo stil als ik. Ik doe de lampjes aan die de tuinman van tien jaar geleden heeft aangelegd, licht van onderaf. Eerder vandaag badderden de… lees meer >>
Zondag. We zijn losser, we hebben er allemaal een ontmoeting in de grote zaal voor publiek opzitten. We kennen de routes backstage. Ontspannen gaan we in een grote kring op de witte dansvloer zitten. Voor nestor Jan, ik schat hem meer dan tachtig, wordt een stoel gehaald. Nieuwe scripten worden uitgedeeld. Ondanks het verbod doen flarden van wat er gisteren aan de andere kant van het doek is gebeurd de ronde. Van Earl – twee keer… lees meer >>
Vier uur. Buitenshuis was de wereld een bakoven. Ik liep heel langzaam, ook al had ik een schoon shirt bij me voor straks op het podium. In de metro was het relatief oké, helemaal toen die onder de grond ging, al hield ik de knul die op de deuren bonkte toen die allang dicht waren en die zijn shirt uittrok en daar heftig mee begon te wapperen om hem weer aan te trekken, vervolgens rusteloos… lees meer >>
