In de Volkskrant vandaag iets over Münster (achterpagina, Dagboek, een van de fijnste rubrieken in deze krant). Friedrich Percyval Reck-Malleczewen werkt – het is 11 augustus 1936, München – aan een boek over Münster in de zestiende eeuw, toen de wederdopers daar een eigen stadstaat stichtten. ‘Tot in de domste details was het een kopie van wat wij nu te verduren hebben.’ Met nu bedoelt hij nazi-Duitsland dat hij vergelijkt met de Münsterse stadstaat. Allebei… lees meer >>

Ik heb een volgorde. Eerst lees ik de blog van Jan van Mersbergen, iedere ochtend is er een nieuwe, behalve op zondag. Daarna die van Arnon Grunberg, zelden een dag geen nieuwe. Is er een keer geen, dan weet je: hij zit op een transatlantische vlucht en kan even niks posten. Vervolgens Gerbrand Bakker. Ook al is de frequentie van zijn blogproductie niet meer zo hoog – misschien één per week nu  – toch tik… lees meer >>

Er was een vrouw met een ezel. Ik vroeg hoeveel kilometer hij – ik keek tussen zijn achterpoten, ja, het was een hij – hoeveel hij op een dag kon lopen. Twaalf kilometer, zei de vrouw, max vijftien. Ze had lange grijze haren onder een ruimvallende pet. Haar manier van praten en de licht Brabantse tongval deden me denken aan de pianiste van het ensemble waarin ik ooit saxofoon blies. Ook de vorm van haar… lees meer >>

Snapshots met groot interval. De blauwe regen bloeit voor de tweede keer, dit keer bescheiden violet tussen veel groen, in de blauwe druif wel dertig trossen en ook al een eerste bruinrood blad, minder sappig, minder buigzaam dan zijn zomergroene zusjes en broertjes. [-] Een man kamt zijn strogele haren met een rood kammetje, stopt het in de kontzak van een kaki broek met veel zakken en stapt de Broodzaak binnen. Dat zie je bijna… lees meer >>

Als het een bedrijf was, kocht je er nooit meer wat. Maar dit was de overheid, hier konden we niet kiezen, Z en ik. Het begon al met de vraag naar ouders. Heb je die, of niet? Onder ouders verstond de instantie de mensen die in de basisadministratie als jouw ouders vermeld staan. Dan moesten we nee invullen. Het was belangrijk, want de aanvullende beurs hing er vanaf. Om zeker te weten of we het… lees meer >>

Dinsdag kocht ik een regenmeter. Ik prikte hem in de grond op het kruispunt van vier tegels. Een regenmeter moet de ruimte hebben, geen bomen of schuttingen die de regeninval belemmeren. Het was de eerste regenmeter in mijn volwassen leven. In mijn jeugd was de regenmeter er altijd. Als het had geregend, hoorde ik: ‘Hier hadden we vier millimeter, hoeveel hadden jullie er?’ ‘Die en die had er twaalf, ‘Op Flakkee kregen ze er twintig… lees meer >>

Wijsheid van mijn oom: ‘Haast je wanneer je tijd hebt, dan heb je tijd wanneer je haast hebt.’   Was vroeger alles beter? Mijn tante woonde op een eiland. Twee keer per jaar ging ze als kind met haar ouders naar Rotterdam. Dan namen ze om 6 uur ’s ochtends de tram, vervolgens de boot, dan weer een tram en zo waren ze om 10 uur in de Rosestraat. ’s Avonds om zes uur namen… lees meer >>