Het begon rond lunchtijd met vriend M die in reactie op ons broodaansnijfilmpje op de groepsapp schreef dat de grootgrutter tot voor kort een prima thuisafbakciabatta verkocht bestaande uit louter bloem, water, olijfolie, gist en zout, dat daar toen een paar ingrediënten aan toe werden gevoegd, waarna het brood dertig procent goedkoper werd, en de smaak met vijftig procent achteruit ging.
Ik schreef over het artisane stokbrood dat bij dezelfde grootgrutter in de winkel werd afgebakken, dat lekker zwaar en breed was en dat een paar jaar geleden een soortgelijke transformatie onderging als M’s thuis af te bakken ciabatta. En dan was er van recente datum de Arcadios Griekse yoghurt, de lekkerste Griekse yoghurt in het assortiment, dat zei de vrouw met wie ik rond de jaarwisseling voor het schap stond ook, terwijl een jonge winkelbediende geen idee had over welke yoghurt we het hadden of waar die was gebleven. Weg.
Schoonmaakmiddelen van Method, schreef R, zomaar weg uit het schap, vervangen door rare bolle flessen van JAWS dat Just Add Water System betekent en die je zelf met een klein navuldingetje en water uit je eigen kraan kunt navullen.
En nu is parodontax ook nog van smaak veranderd, schreef onze vriendin uit de hoofdstad.
Denk je alles gehad te hebben, appte vriendin C die kennelijk even geen basisschoolkinderen op haar scherm voor zich had.
Vriend M liet ons weten dat Method nog wel in het online assortiment zit, misschien woonden we in de verkeerde wijk? Afgemeten aan de assortimentswijzigingen, schreef ik, denk ik dat vaker, dat we qua inkopen niet echt tussen gelijkgezinden wonen: ook de Maza Esfenaj had onlangs de strijd om schapruimte in ons filiaal verloren.
Afgemeten aan de beslissingen van dit kabinet, schreef hoofdstadvriendin, denk ik weleens dat ik in het verkeerde land woon.
Toen was de app-pauze voorbij en konden we allemaal weer aan het werk.