Mijn broer stuurde gisteren op de zussenbroerapp een foto van een aangewaaide moedergeit en twee jonkies die scharrelden rondom zijn buizenspuittrekker ergens achter op zijn land, dichtbij een dorp en een bos. ‘Dat wordt een reddingsactie,’ schreef hij eronder met zo’n gezicht met ontblote tanden en twee tranen uit lachende ogen erbij. Mijn broer is de BN’er van onze familie. In grote Albert Heijns lacht hij je van boven het rijst- en quionaschap zonnig toe in zijn rode overhemd temidden van zijn veld vol groene quinoa: ‘Hollandse quinoa van Wim, Gewoon bij Albert Heijn’. In de vaktijdschriften kom je hem tegen met zijn inventieve bietenzaaisysteem. Hij heeft de witte David Brown waarin ik ooit nog eens een deuk reed, slim opgebouwd zodat hij nu in één keer zijn land kan oprijden, inzaaien en van bestrijdingsmiddel voorzien. Spaart sloten brandstof. In het AD plaatsten ze vorig jaar zonder iets te vragen een foto van hem op de combine onder de kop ‘Oogst volop aan de gang’. Vanochtend schreef mijn broer: ‘AD regio!!! Geen belangrijk nieuws vandaag’ en weer van die lachebekjes erbij. Bleek er een fotograaf op uitgestuurd om die geitjes rondom zijn trekker te fotograferen voor een kort krantenbericht. En toen was ik nog maar één klik verwijderd van de FB-pagina van de regionale politie die aan het rijmen was geslagen over ‘Er was eens een geit in P***hil die wilde echt heel graag van bil’ en vanaf hier ging het al niet meer om de geitjes maar om de eigenaar die gevonden moest worden, wie weet gelyncht, en rook alles alleen nog maar naar een Probleem, terwijl de enige betrokkenen, de geiten en mijn broer, elkaar niet in de weg zaten. Maar mijn mediawijze broer had dit dus allemaal al voorzien, dus ook dat er gered moest gaan worden. ‘Vanavond Hart van Nederland of RTL’ schrijft mijn broer net. Hij gaat zijn quiona-reclamedoek er neerzetten, zegt ie, dan kunnen die geitjes daar lekker achter schuilen.