Galmijt

Een vriend zei dat de nieuwe Oostenrijkse president Alexander van der Bellen een Groene kandidaat was, geen onafhankelijke. En Bernie Saunders moest Sanders zijn. Dat laatste verbeterde ik, dat eerste checkte ik en ik meende gelijk te hebben. De regen en de tijd hadden toch nog blauwe regenbloesem doen neerdalen. Ik veegde, het is een aangenaam klusje, zeker als de temperatuur behaaglijk is. Bij een tak van de blauwe druif ontdekte ik bobbeltjes in het blad, aan de achterzijde zat wit. Nog nooit gezien. Galmijt of pokziekte volgens internet. Knip de aangetaste bladeren weg was het devies. Het kon verder niet veel kwaad. Misschien komt het omdat alles zo uit zijn voegen barst. Dan doen de ziektemakers het ook goed. Wie of wat ieder nieuw blad van de vlinderstruik opvrat en liet krullen en uiteindelijk verdorren wist ik nog niet. Het biologische hoestsiroopachtige bestrijdingsmiddel leek de genadeklap nog niet te hebben uitgedeeld. Bij Albert Heijn koos ik de twee mooiste paarse petunia’s, twee voor tien euro. Van de aardbeienplantenpotten die nergens aanhingen nam ik het het ophangsysteem en klikte dat op de petuniapotten. Twee koordjes om de pergolabalk en hangen maar.