Groot

handschriftIk ontwaakte en hoorde kindervoetjes vlak bij mijn hoofd. Het meisje boog zich over mij heen. Hoi, zei ik. Het was net half zeven geweest. Ze nestelde zich op de bank en begon te babbelen. Klaarwakker. Ik zei: gefeliciteerd. Ze zei: dat was dinsdag. Ik zei: vandaag word je zeven jaar en drie dagen. En morgen zeven jaar en vier dagen. Je bent iedere dag jarig. Op haar gezicht vochten ongeloof en blijdschap om voorrang. Ik zei: wat krijg je als je jarig bent? Cadeautjes, zei ze. Kijk maar eens op het theekastje, zei ik. Ze dribbelde op haar blote voetjes door de nog donkere kamer en kwam terug met cadeautjes. Zie je wel, zei ik. Ze lachte en begon het pakpapier open te scheuren. Ik zei: we laten mama lekker slapen. Ik stond op, maakte thee, zei haar dat ze zich aan moest kleden. In haar broodtrommel deed ik pannenkoeken met aardbeienjam en in haar fruitdoos mandarijnpartjes en appelstukjes. Het ging allemaal een stuk vlotter dan anderhalf jaar geleden. Ze leest, ze schrijft. Ik zag voor het eerst haar handschrift. Het was van een ontroerende intimiteit.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.