Karl Ove

object277_1Ik liep langs Memory Lane, dat ik misschien wel de beste lunchtent van Rotterdam vind. Ik was er voor de vakantie een paar keer geweest en ik hield mijn pas heel even in maar liep toen toch door want ik wist wat er nog allemaal in de koelkast lag en als er iets is wat ik niet kan dan is het eten weggooien en ik liep dus door en zag de gele buizen van de bibliotheek en dacht toen aan het boek dat ik besteld had bij Polare en waar ze me zaterdag over gebeld hadden dat het binnen was en ook al had ik het met een knipoog besteld om de schappen van de winkel te vullen, ik vond het niet netjes om het boek onafgehaald in de winkel te laten verdwijnen en dus liep ik door en duwde ik de glazen deuren open waar een sticker op geplakt was met Polare en daaronder Voorheen Donner + De Slegte, niets mocht meer herinneren aan de Selexyz-periode, en ik ging de roltrap af naar de kelder, ik vermoedde dat de klantenservice daar nog steeds zat en dat klopte en ik noemde mijn naam en de jongen, ik vermoed een werkstudent, liet mij het boek zien en wilde het al gaan afrekenen en ik zei dat ik het graag nog even wilde bekijken en dat kon en hij haalde het cellofaan eraf en peuterde de prijssticker van het cellofaan en plakte dat op het boek en ik nam het mee en zocht een stoel en bladerde door de nieuwste vertaling van drie toneelstukken van Seneca en ik aarzelde omdat ik voelde dat het niet was wat ik op dit moment wilde lezen, maar het door de recensent als een must was beschreven voor iedereen die iets wilde snappen van hoe goede teksten in elkaar zitten en ik liep met die aarzeling de trappen op naar de afdeling literatuur en keek of Steen op steen van de Poolse schrijver Mysliwski op voorraad was, dat had ik de vorige keer ook gedaan, maar het was er weer niet en toen viel mijn oog op Karl Ove Knausgard, ik had al besloten dat ik zijn boeken wilde gaan lezen en ik had net Schroder uitgelezen van Amity Gaige en ik voelde dat ik heel graag in Knausgard wilde beginnen en dus pakte ik het eerste boek, Vader, met de blauwe omslag en omdat ik ervan hou een boek pas te bezitten als ik er ook direct ik begin besloot ik Seneca in de kast te leggen. Er was geen ander exemplaar op voorraad, dus dat kwam goed uit.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.