Ik reed op de bonnefooi naar het eiland. Ik kon kiezen uit twee patiënten. Er zou er altijd wel eentje thuis zijn. Ik belde aan bij het eerste adres. Het was half drie. Het kon zijn dat mijn tante rustte. Van 24 uur fikse pijn per dag wordt je flink moe. Ik nam de lift. Mijn oom stond al in de deuropening. Een brede glimlach op zijn gladde wangen. Mijn tante zat in een verstelbare… lees meer >>

Via de mail en de telefoon hadden we al veel met elkaar gesproken en nu gingen we elkaar dan eindelijk zien: Z’s jongerencoach C en Z en ik. Liep het bij DUO niet van een leien dakje ook bij de gemeente kende het proces veel hobbels, misverstanden en gebrek aan kennis. Twee dagen geleden had C me gebeld. ‘Ik heb niet zo’n fijn bericht,’ zei ze. Haar collega van inkomen was er niet mee akkoord… lees meer >>

De blauwe druiven kleuren nu snel, bij de witte is het lastiger te zien wanneer ze goed zijn. Voelen moet je. Net als bij de frambozen. Laat het rode vruchtvlees makkelijk los, dan is de framboos op zijn lekkerst, anders wachten. In de vijver nog altijd kikkervisjes. Vorig jaar kropen de mini-kikkers in ongeordende colonnes tegen de randen op, dit jaar heb ik er nog geen een in die toestand gezien. Ook veel kroos. Ik… lees meer >>

De mensen hier zijn beslist beter gekleed en gekapt, verfijnder, kwaliteit, sjieker, zonder arrogantie in het gelaat. Ze roken ook meer. Twee jonge vrouwen naast mij op het terras, de salades gezond, de huid nog gaaf, geen telefoons op tafel, wel sigaretten. Over twintig jaar de onuitwisbare sporen, niet alleen aan de buitenkant. Wie dan leeft, wie dan zorgt, denken ze nu misschien, of niet. Op de Grote Markt en in alle zijstraten wordt uitgebreid… lees meer >>

Eindelijk had ik iemand gesproken, de wijziging kon niet digitaal. Ik knutselde het pdf-formulier in elkaar, eigenlijk was het papieren formulier ook helemaal niet geschikt om wijzigingen door te geven, ik maakte tekstvakken waarin ik zo goed mogelijk alles toelichtte en stuurde die per mail weg. Toen jankte ik. Lang en heftig. Ik was 47 jaar, en jankte voor een beeldscherm vanwege het contact met een overheidsorganisatie. DUO.   ‘Wat is DUO?’ vroeg Z eind… lees meer >>

Ik was dit jaar eigenlijk al te laat om nog een vleug oogststof op te snuiven. In mijn hoofd is augustus nog de oogstmaand, maar dat is allang niet meer zo. Van mijn broers graan wordt inmiddels brood gebakken, toen ik klein was gebruikten de Nederlandse bakkers daarvoor nog Frans graan, het door minder zonuren gerijpte Nederlands graan ging toen grotendeels naar de kippen. Maar nu verbouwen ze in Zuid-Frankrijk rijst en had mijn broer… lees meer >>

Ik had in de rats gezeten over Z. Een goede vriend appte: ‘Hoe zou het geweest zijn als jij moeder was van twee, drie kinderen?’ ‘Dan was er tijd geweest,’ zei ik, ‘om te wennen.’ We schrijven hier vier weken geleden. School was klaar, in september begon de nieuwe school. Z wilde met vakantie, wat neerkwam op het bezoeken van een vriendin in het ene land, een broer in een ander land, maar de prijzen… lees meer >>