Er zijn genoeg landen waar het helemaal niet raar is als de thermometer eind april achtentwintig graden aantikt, waarna je een hangmat tussen twee pergolapalen boven een vijver hangt en je je erin vlijt om een boek te gaan lezen – Kitchen van Banana Yoshimoto. Een boek dat je net uit de bibliotheek gehaald hebt, een wijkbibliotheek die een paar jaar geleden dreigde te sluiten, maar die toch nog gewoon open is. Er zijn tijden… lees meer >>

En dan zomaar een zanglijster. Ik sta aan het aanrecht, maak ontbijt, de deur naar het terras is open, ik kijk als vanzelf de tuin in. De mooie zanger zit op de schutting rechts, die met de nieuwe buren. Er lijkt zon te zitten in de lichte borst waardoor de bruine pijlpunten er los op lijken te liggen. Dan gaat ie alweer, naar de pruimenboom in de buurtuin, en verder. Even later zit ik buiten… lees meer >>

Mensen watertrappelen om hun hoofd boven water te houden. Eenden watertrappelen om het onder water te houden en voedsel te vinden. Tenminste, zo interpreteer ik de bewegende oranje pootjes van een eendenkoppel in de watergang naast het dijkje waarop ik sta. Dan: slippende autobanden op asfalt. Ik draai mij om, mijn ogen gericht op de lager gelegen weg. Een nijlgans komt met veel kabaal aangevlogen, een Volvo station trekt langzaam op. In mijn jaszak vier… lees meer >>

Ik zette de Ommetjes-app weer op mijn telefoon. Niet dat ik nou zo weinig loop. Alles wat ik lopend kan doen, doe ik lopend, ook al is het twee kilometer verderop aan de andere kant van de wijk. Het ging om de stok achter de deur om íedere dag een wandeling te maken, een wandeling die langer is dan even op en neer naar het winkelcentrum, en die ook doorgaat als het regent en stormt.… lees meer >>

In de afgelopen warme septembermaand kampeerde ik twee keer, vier nachten in totaal. Ik zette een tent op, kookte water op een gasbrandertje, las boeken bij het licht van een hoofdzaklamp, trok er overdag te voet op uit, luisterde ’s nachts naar uilen, wendde aan het slapen op een matje en aan het slapen in een slaapzak, wendde aan alle geluiden en gaf mijn ogen de kost om de kampeerkunst van die andere eenlingen te… lees meer >>

De zomer drukte zijn warmte ver oktober in. Er was een herfstweek waarin R en ik op dinsdag nog buiten aten en drie dagen later de winterjas van de kapstok pakten. Nu de temperatuur flink gedaald is, keert mijn langgerekte buitenleven noodgedwongen naar binnen. Het meeste mis ik het licht. Daarom besluit ik de ommetjestraditie van de coronajaren weer op te pakken. Niet in de laatste plaats omdat ik dan lekker mijn nieuwe gele regenjas… lees meer >>

R en ik bezochten de Luie Tuinman. We hadden net anderhalf uur door flinke regen gereden waarbij we de snelweg hadden vermeden. Het regende nog een beetje toen we het knusse winkeltje annex theecafé annex toegangshuisje tot de tuin binnenliepen. Een robuuste roestige houtkachel brandde. ‘HEET’ stond er op de kachel, er lag een stapeltje hout naast. Waren we de eerste tuinbezoekers vandaag? Ja, zei de mevrouw die het toegangsgeld inde, alleen twee koffiedrinkers waren… lees meer >>