Sixpack

‘Als jullie morgen geen sixpack hebben,’ zei trainer M, ‘dan weet ik het niet.’ Jullie, dat waren B en ik. We hadden een uur getraind, we hadden aan de ringen gezwaaid, geroeid, we hadden onze borst op de grond gedrukt om daarna op te springen met in iedere hand een gewichtige dumbell die we de lucht in staken om ze daarna gecontroleerd neer te leggen, onze borst weer tegen de grond te drukken en dat tig keer achter elkaar, zes rondes lang, samen met dat roeien en die Epke-zwaai.

Eigenlijk zouden we met z’n zessen zijn. Dat had ik gisterenavond gezien in de app waarin je je voor een training inschrijft. Wat was er vannacht met die andere vier gebeurd? Waren ze ziek geworden? Moesten ze toch op hun werk verschijnen? Hadden ze vanochtend in de app gekeken naar wat we in de training gingen doen, hadden ze geen zin in Epke-gezwaai en zich nog snel uitgeschreven? In de corona-thuiswerktijd waren de ochtendtrainingen veel drukker geweest, iedereen vertelde hoe fijn het was om ’s ochtends te sporten, en niet ’s avonds nog gehaast tussen werk, eten en kinderen naar bed helpen door. Ze zouden het blijven doen, ook als corona voorbij was.

Ik had nog niet eerder aan de ringen gezwaaid. Ze hingen te hoog. De trainer legde er een paar dikke platen van 20 kilo onder, maar ook het kleine hupje dat nog steeds nodig was durfde ik niet te maken, bang om mis te grijpen en dan met één voet half naast die stapel ronde schijven te landen. ‘Neem een box,’ zei B die verderop zijn eigen ringen had. Ik zette een box naast de ringen en klom erop. Nu kon ik de ringen goed vastgrijpen. Voorzichtig bracht ik een been naar het luchtledige recht onder de ringen, daarna mijn andere been. Stil hangen, met losse schouders, dat was de startpositie; en dan met gestrekte benen zwaaien. Toes to ring, heet de oefening. Mijn tenen kwamen hooguit op gelijke hoogte met mijn heupen, maar de beweging was lekker en ik voelde dat, met meer oefening, er meer in zou zitten.

Nu is het de volgende ochtend. Ik sta voor de badkamerspiegel en kijk naar mijn blote buik. Aan de buitenkant is het dezelfde buik als gisteren, maar aan de binnenkant voel ik de eerste twee blikjes al groeien.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.