Als ik het besluit heb genomen – boekenkast, boodschappentas of verkoopkast – blader ik nog even door de boeken. Het is niet helemaal Mari Kondo-proof wat ik doe, daarom gaat het traag. Opruimgoeroe Kondo adviseert niet meer dan twee stapels: houden of wegdoen. En dan ook nog: eerst de wegdoen-stapel je huis uitwerken (tweedehandswinkel, papierbak) voor je de houden-stapel een mooie plek geeft.
In Annelies Verbeke’s Slaap! heb ik een potloodstreep gezet bij deze zin: ‘Loslaten schept een toekomstillusie die gebaseerd is op de wil zichzelf in lucht te laten opgaan. Bijgevolg valt ons verleden in onbewaakte momenten uit diezelfde lucht weer op onze hoofden. Niets gaat helemaal voorbij. Dat verzacht de noodzakelijkheid van een dapper geënsceneerde opruimactie echter niet. Weggooien schept plaats, al is die dan verzonnen.’
Ik las het boek in de eerste week van juni 2018. Ik weet dat omdat ik het voorin heb geschreven, met potlood, net als de aanschafdatum, twee weken ervoor. ‘Heel sterk geschreven, korte zinnen, rake woorden, taalkunst, over twee slapelozen, de vrouw probeert er vanaf te komen, de man lijkt te berusten’, lees ik in het Excel-bestand waarin alle boeken staan die ik vanaf het einde van mijn middelbare schooltijd in bezit kreeg. Ik herinner me niks van het boek.
Op Boekwinkeltjes.nl wordt het boek 54 keer aangeboden. De prijs is gedaald naar 1 euro.
Boodschappentas.