Het klinkt mooi, coulissenlandschap, maar het betekent veel minder bomen, nauwelijks bos, meer asfalt. De meeste ruimte in dit landschap is omheind: voor erven, weilanden, akkers. Gelukkig wordt er land opgekocht door natuurorganisaties en op die plekken verdwijnt het prikkeldraad en kun je weer over onverharde paden lopen. Op het einde van de wandeling is een landgoed dat eeuwenlang in dezelfde familie is gebleven. De laatste bewoners waren een broer en vier zussen. Allen bleven kinderloos. De vijf, baron en baronessen, bepaalden dat het landgoed met al zijn landerijen, boerderijen, een watermolen en dorsmolenhuisje één geheel moest blijven. Toen de laatste barones in 1981 overleed ging het landgoed over naar Natuurmonumenten.
Naast het landhuis is een historische moestuin. Vrijwilligers in groene poloshirts van de natuurorganisatie verzorgen ‘m. De oogst gaat naar de keuken van het restaurant in een van de bijgebouwen van het landhuis en ook de vrijwilligers mogen na het werk wat oogst mee naar huis nemen.
De vrienden die aan het eindpunt van de wandeling wonen, verbouwen ook groenten. In hun grote achtertuin staan drie zelf getimmerde moestuinbakken met daarin courgette, worteltjes, een paar bietjes, kruiden. Tussen de bakken liggen houtsnippers, restanten van de takken van allerhande struiken die ze uit de tuin hebben gehaald om in de borders ruimte te maken voor pompoenplanten en palmkool. Hebben ze zelf een hakselaar? Nee, geleend van iemand.
Tegen een lelijke muur heeft de vriend van Douglasplanken en speciaal lichtdoorlatend kunststof een kas gebouwd. Het ‘glas’ heeft hij onder een hoek van vijftien graden geplaatst zodat er een perfecte warmte- en lichtopbrengst is, zowel in de zomer als in de winter. In het kasje is het 36 graden met een hoge luchtvochtigheid. Er staan vier regentonnen van ieder honderd liter waarin hij regenwater opvangt en waarmee hij de tomaten en komkommers bevloeit. In de uiterste hoek zit het nachtverblijf van de kippen die achterin de tuin in de schaduw hun eigen ren hebben.
Eigen kippen, daar heb ik nog niet aan gedacht.