Vijf jaar geleden schreef ik op 7 juli over de yucca die overnight in bloei was gekomen. Nu is het nog geen juli en de yucca staat net zo plotsklaps in volle bloei. Eén stengel is er dit jaar aan de rozetvormige bladeren ontstegen, dat willen er andere jaren nog weleens twee zijn, maar deze ene zit zo vol bloementrossen met dicht op elkaar die grote crèmekleurige hangende kopjes, dat je er met gemak drie in kunt zien. Links en rechts van de yucca, onder de witte en blauwe druif, bloeien de ezelsoren die ik onlangs in Rijsoord kocht diep lila, de vorig jaar in Ede gekochte Stachys houden de spanning er nog in, daar alleen nog blad. Kleurt de yucca de rechterhoek van de tuin wit, links doen de Annabellen dat met hun muur van witte sneeuwballen.
Het beemdkroon of Knautia dat ik onlangs ook in Rijsoord kocht en dat halverwege de tuin staat, heeft al gebloeid, de eerste van de drie Knautia macedonia die ik vorig jaar in Ede kocht, begint nu haar rooddonkerroze pracht te tonen. Dan de Phlox ‘Fairytale of the Ural’. Vorig jaar had ik te laat in de gaten dat meeldauw het op deze vlambloem had voorzien, maar dit jaar heb ik preventief met melkwater gespoten en vandaag zijn de eerste rozerode puntjes van wat komen gaat zichtbaar. Ook de Persicaria amplexicaulus ‘Dikke Floskes’, oftewel duizendknoop, toont al voorzichtig en nog heel dun de aren die zich in juli gaan ontwikkelen tot dikke rode bloemaren.
De Lobelia ‘Blaue Auslese’ houdt de spanning er nog in, zes van de zeven planten maakten de afgelopen weken flinke sprongen omhoog, eentje bleef al die weken klein, maar gelukkig is daar nu toch wat groei in te bespeuren. Ik kijk uit naar de blauwe bloemen. Dan zijn er die twee andere Lobelia’s, ‘Ruby Slippers’, die ik nog nooit heb zien bloeien, de belofte is auberginekleurig. Weelderig en zonder dat ik er iets voor hoef te doen bloeit de dovenetel, Lamium in het Latijn, grote diep lila speldenknoppen steken uit boven de bont gevlekte bladeren die ieder jaar weer een groter stuk bodem bedekken.
In de middenborders links en rechts van de vijver staan al een paar jaar vier Agapanthussen, Kaapse lelies. Vorig jaar heeft er voor het eerst één gebloeid en ook dit jaar zie ik in die ene twee bloeistengels met bovenop de dikke knop waaruit de bloem straks tevoorschijn zal komen, in die andere drie zie ik niks. Ik lees over bemesten met fosfor en kalium maar weinig stikstof eind augustus om de ontwikkeling van bloemknoppen het volgende seizoen te stimuleren. Heb ik nog nooit gedaan, net zo min als zo’n mestgift in de vroege lente na het weghalen van de vorstbescherming. Onthouden.
Dat ik zo kwistig met al die plantennamen in het Latijn en Nederlands strooi, heeft ook te maken met onthouden. Opschrijven, repeteren, hopen dat de onthoudspier een beetje spierballen krijgt.