We kijken naar de kinderen op de trampoline, de tante van het jarige meisje en ik. ‘We hebben er vier versleten,’ zegt ze. ‘Succes verzekerd. Om emoties los te krijgen, om overtollige energie weg te laten vloeien, voor vriendjes en vriendinnetjes.’ Ze heeft vier zonen, allemaal volwassen inmiddels; al wonen er nog twee thuis, de trampoline is niet meer nodig. Alle zonen hebben werk, doen iets wat ze graag willen. Daarin heeft ze hen van jongs af aan gestimuleerd. De jongste is kok. Eens in de zoveel tijd trakteert ze hem op een heel goed restaurant, om te proeven, om te kijken wat zijn collega’s doen. Een poosje geleden deden ze een proeverij van 23 gerechtjes in De Harmonie. Toen wist hij: dit wil ik weer, naar dit niveau toewerken. Hij solliciteerde, kreeg als advies: ga eerst een tijdje naar Nova om op stoom te komen, kom dan naar ons. Nova was net nieuw, hij begon en besloot er te blijven. Er staat al een gerecht van hem op de kaart. ‘Hij is echt van het pure, geen zakjes, pakjes, alles duurzaam, geen rotzooi,’ zegt ze. ‘En van de groenten.’ Bij die proeverij van 23 gerechtjes was 80 procent groenten, 20 procent vlees of vis. ‘Die tachtig procent stak er met kop en schouders bovenuit,’ zegt ze. ‘Wist je dat je van champignons vitamine D-bommetjes kunt maken? Je legt ze met de steeltjes naar boven twee uur buiten in de zon, et voila.’ ‘Waar zit Nova,’ vraag ik. Bergschenhoek. Maar, zegt ze, je moet het echt opzoeken, want het zit helemaal ergens achteraf. En: reserveren. Het is niet ver van Hilligersberg, en sinds ze het daar ontdekt hebben, én dat ze er op de fiets naartoe kunnen, loopt het storm. Ook hebben we het over boeken. Haar moeder die docent Engels was, is al een poosje dood, maar in haar huis staat nog een enorme wand met goede literatuur. Als het huis verkocht wordt, zullen de boeken ook weg moeten. Ik vertel haar hoe het met goede literatuur gaat op de bazaar waar ik weleens help. Het aanbod is enorm, de vraag minimaal. Ik weersta de verleiding om haar het adres van haar moeders huis te vragen en zeg: probeer het bij Leeszaal Rotterdam-West, daar kun je boeken brengen en halen, gratis. We nemen afscheid, zij gaat Formule 1 kijken, ik Wimbledon. Thuis tik ik Nova Bergschenhoek in. ‘Weet je waar dat restaurant zit?’ roep ik naar R. ‘Waar eerst de Lindenhoeve zat.’ We kunnen er naartoe lopen, wijk uit, bruggetje over, zitten maar. De smaakrecensent van NRC ging ons voor en was lovend.