Ik liep een week met een dikke wang en nu die begint te slinken bel ik de tandarts. Ik kan om twaalf uur terecht. Dat is het fijne van een tandarts die rustig aan doet, er zit rek in zijn agenda. Ik zeg hem dat ik nu bijna zes maanden bezig ben met het spuitje en het mondwater en het spoelen, en dat ik twee keer kleine ontstekingen heb gehad en vorige week een serieuze, langdurige. Hij snapt het. Ik ga nog even liggen in de stoel, hij knipt de lamp aan, brengt een spateltje en zijn spiegeltje naar helemaal achterin mijn mond, net onder de linkerbovenkaak, ziet de irritatie. Hij zit echt heel diep, zegt hij. Hij maakt geen foto, dat doet de kaakchirurg straks toch en waarom twee keer jezelf blootstellen aan röntgen. Hij typt een verwijsbriefje en adviseert me rond te bellen. Er zijn geen slechte kaakchirurgen meer, zegt hij, kijk waar je het snelste terecht kunt. Hij geeft me nog de naam van een particuliere kliniek mee. Daar werken gewoon kaakchirurgen uit het ziekenhuis, maar vaak kun je daar sneller terecht. Ik frons mijn voorhoofd. Ja, zegt hij, vraag me niet het uit te leggen, zo werkt onze gezondheidszorg inmiddels. En die andere verstandskies, zeg ik. Kan die er ook niet gelijk uit? Heb je last? vraagt hij. Nee. Dan niet doen, ze liggen heel erg diep, het is een grote operatie, waarom zou je dat willen? O ja, en zorg dat er twee weken zitten tussen de operatie en je vakantie. Voor het geval de ingreep een staartje krijgt. Thuis bel ik mijn verzekeraar. Nee, zegt een vriendelijke mevrouw, wij hebben nog geen overeenkomst met die particuliere kliniek, dus loop je kans dat je behalve je eigen risico kwijt bent, ook nog een deel van de behandeling moet bijbetalen, omdat wij in dit geval een gemiddelde prijs vergoeden en zij waarschijnlijk een hogere prijs hanteren. Dat risico loop ik niet in de ziekenhuizen. Eerst bel ik naar het IJsselland, daar zit de eerste mogelijkheid te dicht op onze vakantie, bij de kaakchirurgenpolikliniek in de gebouwen van het voormalige Havenziekenhuis kan ik sneller terecht. Ik voel me nu al verlost.